محمد بن عبدالوهاب معتقد است هر کس که صحابه را ناسزا گوید، کافر است و هر کسی‌که در کفر چنین شخصی شک کند، او نیز کافر است. هم‌چنین کسی‌که گمان کند که تعدادی از صحابه مرتد شده یا فاسق شده‌اند، او نیز کافر است و هر کس در کفر چنین شخصی تردید کند، او نیز کافر است.[الدرر السنیه، ج10، ص369] این سخن در حالی است که حضرت علی (علیه‌السلام) هرگز در سخنانش خوارج را کافر نشمرد، در حالی‌که آنان حضرت علی را تکفیر و سب نمودند. هم‌چنین ابوبکر از ایذای کسی‌که او را سب نمود، نهی کرد. افزون بر آن‌که چگونه شما سب صحابه را منشأ کفر می‌دانید، در حالی‌که شکی نیست معاویه حضرت علی را سب نموده است و مردم را نیز بر این امر تحریض نموده است، ولی در عین حال شما از او دفاع می‌کنید و او را خلیفه رسول الله می‌دانید! بنابراین اگر سب صحابه کفر است، اولین کافر معاویه است![مبانی اعتقادی وهابیت، ص70]

پی‌نوشت:

عبد الرحمن بن محمد بن قاسم،الدرر السنية في الأجوبة النجدية، چاپ ششم، 1417ق، ج10، ص369. «من سب الصحابة أو أحدا منهم... فلا شك في كفر هذا؛ بل لا شك في كفر من توقف في تكفيره...»
رضوانی، علی اصغر، مبانی اعتقادی وهابیت، انتشارات مسجد جمکران، قم1387ش، ص70