پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ این اولین باری بود که با پدرم، بد صحبت می‌کردم و جواب او را سربالا می‌دادم. از این کار ناراحت بودم، ولی عقیده وهابیت به من آموخته بود، برای دفاع از عقیده، باید جلوی هر کس ایستاد. وهابیت به من آموخته بود، هر کس در مقابل عقیده وهابیت ایستادگی کند، حتی اگر پدر یا مادر باشد، باید با آن برخورد شود. در بین جمع‌های وهابی، بارها این مطلب را شنیده بودم، کسانی‌که به‌خاطر دوری از پدر و مادر و سختی‌هایی که به‌خاطر عقیده متحمل شده بودند، تمجید می‌شدند و این من را در برخورد با پدرم، بیشتر جری می‌کرد.
تکفیر پدر و مادر در بین وهابی‌ها، نه‌تنها کار عادی بود، بلکه نشانه‌ی ایمان هم بود و می‌گفتند تکفیر والدین و برائت از آن‌ها پیروی از حضرت ابراهیم است. با این اوصاف، پدر و مادر، آخرین دایره تکفیر بودند، زیرا وقتی تکفیر به پدر و مادر می‌رسید، شخص در درجه زیادی از گوشه‌گیری اجتماعی قرار می‌گرفت و به غیر از هم‌فکران و با کسانی‌که می‌خواست آن‌ها را به این تفکر دعوت کند، با کس دیگری ارتباط نداشت. یک وهابی حتی اگر خریدی هم داشت، سعی می‌کرد پیش وهابی‌های دیگر این خرید را انجام دهد، تا این سود برای برادر هم عقیده‌اش باشد. وهابی‌ها در خرید گوشت خیلی دقت داشتند و گوشت را فقط از وهابی می‌خریدند و ذبیحه دیگر مسلمانان اهل سنت را حرام می‌دانستند. به این ترتیب اشخاصی که وهابی می‌شدند، در یک گوشه‌گیری زیادی قرار می‌گرفتند که از جامعه دور افتاده و با همه اقوام و دوستان قطع ارتباط می‌کردند. اما علت اصلی دوری از سایر مسلمانان، واجب بودن ولاء و براء بود. به این معنی که یک وهابی موظف بود با سایر مسلمانان ارتباط نداشته باشد، زیرا اگر با غیر وهابی دوست می‌شد به اتهام دوستی با کفار تکفیر می‌شد.[1]
این‌ها بخشی از سخنان لقمان امینی است که چند سال از عمر خود را در دام تکفیر و وهابیت گرفتار شده بود و بعد متوجه خطا و اشتباه خود شد و کتاب دام تکفیری که شرح داستان زندگیش است را به رشته تحریر درآورد تا دیگران را با عقیده وهابیت آشنا کند.
تکفیر والدین به‌دست وهابیت در حالی صورت می‌گیرد، که قرآن در رابطه با تکریم والدین می‌فرماید: «وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا.[اسراء/23] پروردگارت مقرر داشت که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید. اگر یکی از آن دو یا هر دو نزد تو به پیری رسیدند، به آنان «وای» مگو و آنان را مران و با آنان [لطیف و سنجیده و] بزرگوارانه سخن بگو.» اما وهابیان نه‌تنها با پدر و مادر بد سخن می‌گویند، بلکه آنان را تکفیر نیز می‌کنند.

پی‌نوشت:

[1]. امینی لقمان، دام تکفیر، کلام ماندگار، تهران1395ش، ص29-30