پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ به گفته برخی از منابع صوفیه، سید علاءالدین محمد موسوی در سال 765‌ هجری قمری در‌ قاین‌ متولد‌ شد. در سـن هـفت‌ سالگی‌ قرآن را حفظ کرد و در مدت کوتاهی در عـلوم مـتبحر شـد. سید‌ محمد بعد از ابراز علاقه به تصوف، با‌ خواجه‌ اسحاق‌ ختلانی مرید سید علی هـمدانی بـیعت کرد و مراحل فـقر و سـلوک را طی نمود.
خواجه اسحاق با اتکاء به‌ خوابی کـه دیـده بود، به سید محمد لقب نوربخش داد و در حالی که قرار بود خرقه را به عبدالله برزش آبادی بپوشاند، اما آخرین خرقه سید علی همدانی را به نوربخش پوشانید و او را بـر مـسند ارشاد نشاند و نه فقط خانقاه و تـمامی‌ امور سالکین را به او واگـذاشت [مقاله نوربخشیان، ص 79]، بـلکه با او بیعت و مریدان خود را نـیز بـه این کار تشویق کرد. بدین طریق نوربخش تازه از راه رسیده، نورچشمی خواجه اسحاق شد و زمام امور را به دست گرفت تا زمینه تشکیل سلسله نوربخشیه مهیا گردد.

پی‌نوشت:
مولوی محمد شفیع، مقاله نوربخشیان، مجله معارف، شماره 27، 1371، ص 79