همه مسلمانان بر این باورند اگر کسی به وحدانیت خداوند، رسالت پیامبر اکرم و جهان آخرت ایمان داشته باشد، مسلمان است و نمی‌توان چنین کسی را تکفیر کرد.[مرزهای توحید و شرک در قرآن، ص19-20] روایات به ما می‌گوید هر کس کلمه «لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ» را بر زبان جاری کرد، مسلمان است و خون و جانش محترم است.
مسلم از عمر بن خطاب روایت کرده که روزی حضرت علی (علیه السلام) از پیامبر (صلی الله علیه و آله) پرسید: یا رسول الله! تا چه حد با کفار نبرد کنم؟ حضرت فرمودند: «با آنان نبرد کن تا هنگامی‌که شهادتین بر زبان جاری کنند. پس از آن دست یازیدن به مال و جان آنان ممنوع است، مگر به دستور الهی و البته حساب آنان با خداوند است.»[صحیح مسلم، ج4، ص1871]
این در حالی است که فرقه وهابیت همه مسلمانان را تکفیر می‌کند و توجهی به این احادیث ندارد، بلکه با تأویل این روایات به تفرقه دامن می‌زند.

پی‌نوشت:

سبحانی، جعفر، مرزهای توحید و شرک در قرآن، نشر مشعر، تهران 1380، ص19-20
نيشابوري، مسلم بن حجّاج (261)، المسند الصحيح المختصر بنقل العدل عن العدل إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، دار إحياء التراث العربي، بيروت، بي تا، ج4، ص1871. «قَاتِلْهُمْ حَتَّى يَشْهَدُوا أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِكَ فَقَدْ مَنَعُوا مِنْكَ دِمَاءَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ.»