پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب– اعتقاد به معاد در اهل حق، به‌عنوان یک اصل مبنایی پذیرفته‌شده است. [آئین یاری اندرز یاری رمز یاری، ص 112؛ مکاتبه با دائرة‌المعارف تشیع، ج 3، ص 661؛ برهان الحق، ص 20] اما این اعتقاد  هم، مثل سایر اصول اعتقادی اهل حق، پیراسته از تفاسیر خاص و عقاید باطل نیست که به برخی از آن‌ها اشاره خواهد شد.
1- معاد، جزا و پاداش با گردش‌های متوالی روح (تناسخ، دُون به دُون)، اهل حق معتقدند پاداش و عقاب انسان در جامه‌های مختلف است و اگر انسان در دُونی کار نیکو انجام داده باشد در دُون بعدی پاداش آن را خواهد گرفت و اگر کار ناپسندی انجام داده باشد در دُون بعد، عقاب آن را خواهد دید. [آئین یاری اندرز یاری رمز یاری، ص 45 و 114 و 46؛ مکاتبه بادائرة المعارف تشیع، ج 3، ص 660]
2- الحاق روح به مبدأ بعد از گردش‌های متوالی، اهل حق معتقدند بعداز اینکه روح انسان در هزار و یک جامه گردش کرد، اگر پاک‌شده باشد به ذات الهی ملحق می‌شود. [آئین یاری اندرز یاری رمز یاری، ص 50-48]
3- برپائی محشر برای ناخالصان،اهل حق معتقدند برای کسانی که بعد از گردش‌های متوالی روح پاک نشوند، محشر برپا خواهد شد و به اعمال آن‌ها رسیدگی می‌شود. [آئین یاری اندرز یاری رمز یاری، ص 49]

پی‌نوشت:
الهی، نورعلی، برهان الحق، جیحون، تهران،1373، ص 20 
القاضی، مجید، آئین یاری اندرز یاری رمز یاری، طهوری، تهران، 1362، صص 50-48 و 112 و 114
افضلی، قاسم، مکاتبه با دائرة‌المعارف تشیع، ج 3، تهران، حکمت، 1392، ص 661