پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ احمد بن اسماعیل، بصری مدعی دروغین یمانی؛ در تفسیر سوره‌ی عصر به امیرمومنان علی (علیه‌السلام) جسارت می‌کند و می‌گوید: منظور از «إِنَّ ٱلْإِنسَٰنَ لَفِى خُسْرٍ [العصر/2] که انسان‌ در زیان است» امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) است!(العیاذبالله) [متشابهات، ج3، س 109] این در حالی است که امام صادق (علیه‌السلام) صریحا می‌فرماید: «مصداق انسان در خسر دشمنان ما اهل بیت‌(علیهم‌السلام) هستند.» [کمال الدین و تمام نعمة، ج2، ص 596] و پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در خطبه روز غدیر می‌فرماید: «و سوگند به خدا که سوره‌ی والعصر درباره‌ی اوست: به نام خداوند همه مهر مهر ورز. قسم به زمان که انسان در زیان است. مگر علی که ایمان آورده و به درستی و شکیبایی آراسته است.»[التحصين لأسرار، سیدبن طاووس، ص 585]

پی‌نوشت:

المتشابهات، احمدالحسن، اصدارات انصار، ج3، س 109.
کمال الدین و تمام نعمة، شیخ صدوق، انتشارات اعلمی،  ج2، ص 596.
«فِي عَلِيٍّ وَ اللَّهِ نَزَلَ سُورَةُ وَ الْعَصْرِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ وَ الْعَصْرِ إِنَّ الْإِنْسانَ‏ لَفِي‏ خُسْرٍ إِلَّا عَلِيٌّ الَّذِي آمَنَ وَ رَضِيَ بِالْحَقِّ وَ الصَّبْر.» التحصين لأسرار ما زاد من كتاب اليقين، النص، سیدبن طاووس، دارالکتاب، ص، 585.