پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ چندی پیش مشاور زنان رئیس سازمان میراث فرهنگی در برنامه‌ی زنده سیمای خانواده در اظهارنظری عجیب گفت: «دانشمندان خارجی برای کسب انرژی و آرامش می‌گویند «یوگا»، «هیپنوتیزم» و «مدیتیشن»، ما پکیج کامل آن را در قالب «نماز» داریم.» در حالی که مقـام نمـاز، مقـام ملکـوت است؛ این مقـام، مقـام عرش است؛ این مقـام، مقـام خیلی عظیمی است که امیرمؤمنـان علی(علیه‌السلام) دربـاره‌ی آن می‌فرماید: «عده‌ای از ملائکه از وقتی آفریده شدند، درحال قیام‌اند. عده دیگری از آن‌ها از زمان خلقتشان درحال رکوع‌انـد، یـک عـده هم از آن‌هـا دائم درحال سـجودند و راه به رکوع و قیام ندارنـد؛ چون شایسـتگی‌اش را ندارنـد. ولی خداونـد این پیکره‌ی کامل را درخزانه‌اش نگه داشت تا انسان را خلق کند و آن‌را به او بدهد.»(بانک جامع جنبش‌های نوظهور، ص 678) هم‌سنگ کردن مقام نماز با یوگا یا مدیتیشن و یا مقایسه آن کاری بس ناروا و مطرود است. حالا یک نفر از راه برسد و نماز را ضایع کند، آیا چنین فردی مستحق «فَوَيلٌ لِّلمُصَلِّينَ*الَّذِينَ هُم عَن صَلاَتِهِم سَاهُونَ[ماعون/4-5] پس واى بر نمازگزارانى كه از نمازشان غافلند!» نیست؟

پی‌نوشت:
بانک جامع جنبش‌های نوظهور، مرکز تحقیقات قائمیه، نشر موسسه‌ی قائمیه، 1385.