پس از کودتای 28 مرداد 1332 که منجر به گسترش نفوذ بهائیت به مجاری اداره‌ی کشور شد، روحانیون شیعه مقابله با بهائیت را به صورت گسترده آغاز نمودند. در آن زمان مرحوم آیت‌الله فلسفی (خطیب معروف)، ضمن ملاقاتی با آیت‌الله بروجردی (ره)، اجازه خواستند تا بر منبر و حتی برنامه‌های رادیویی، به بهائیت حمله کنند. آیت‌الله بروجردی (ره) این اقدام را مفید دانسته و معتقد بودند حالا که گوش حکومت بدهکار نیست، لااقل بهائیت در انظار عمومی منکوب شود.
به این ترتیب، سلسله سخنرانی‌هایی توسط مرحوم فلسفی و سایر وعاظ بر منابر، در مورد بهائیت ایراد گردید و طوفانی را علیه بهائیت در جامعه به راه انداخت. این اقدام، آتش نفرت مردم را از جریان وابسته‌ی بهائیت، که مدت‌ها بود شاهد نفوذ و عصیان آن‌ها بودند شعله‌ور کرد.(تارهای عنکبوت، ص 54)
آیت‌الله فلسفی پس از بررسی پيرامون مبارزاتش با بهائیت، چنين نتيجه می‌گيرد: «... آمريكا می‌خواست ايران را به دست افرادی نظير دكتر ايادی، مركز بهائی‌ها كند و در خاورميانه دو پايگاه (اسرائیل و ایران) داشته باشد».(خاطرات و مبارزات حجةالاسلام فلسفی، ص 187-188)
پی‌نوشت:
جواد نوائیان، تارهای عنکبوت، مشهد: انتشارات مؤسسه‌ی فرهنگی هنری خراسان، 1394.
جهت مطالعه‌ی بیشتر، بنگرید به مقاله‌ی: هشدار خطيب آگاه حجةالاسلام فلسفی