ابن‌تیمیه به دلیل دشمنی با اهل‌بیت پیامبر، به تحریف‌های بزرگی در حوزه عاشوراپژوهی دست زده است. یکی از تحریف‌های او این است که کاملاً نقش بنی‌امیه را در فاجعه عاشورا انکار می‌کند، و می‌گوید هیچ‌کس از بنی‌امیه، احدی از بنی‌هاشم را نکشته است.(رساله رأس الحسین، ص208) او با صراحت قیام امام حسین را زیر سؤال برده و با بی‌پروایی تمام، حق را به قاتلین امام حسین (یعنی به یزید و بنی‌امیه‌) داده است.(منهاج السنة، ج2، ص241)
هدف ابن‌تیمیه از تطهیر بنی‌امیه آن است که اگر یزید محکوم شود، بالتبع کسانی‌که یزید را بر سر کار آوردند، مانند پدرش معاویه نیز تقبیح می‌شوند و در نتیجه، کسانی‌که در شامات از معاویه حمایت کردند نیز تقبیح می‌شدند. از این‌رو برای این‌که پیشاپیش نگذارد کار به آن‌جا برسد، کلّ بنی‌امیه را تطهیر می‌کند.
هم‌چنین بنابر اتفاق مورخین شیعه و اهل‌‌سنت، حکومت یزید بن معاویه مصداق بارز حکومت فردی فاسق و ظالم بر مسلمین بوده است و ظلم او نسبت به اهل‌بیت پیامبر بر همگان واضح و روشن است، و هیچ­‌کس نمی­‌تواند قتله امام حسین را از این جنایت بزرگ، تبرئه کند.

پی‌نوشت:

رساله رأس الحسین، ابن تیمیه، ص 208.
منهاج السنة، ابن‌تیمیه حرّانی، مؤسسه الریان، بیروت، ج 2، ص 241.