خداوند در قرآن می‌فرماید: «يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيراً.[احزاب/30] ای زنان پیامبر! هر کس از شما که عمل زشت آشکاری را انجام دهد، عذابش دو چندان خواهد بود و این امر برای خدا آسان است.»
در کتب فریقین مراد از فاحشه مبیّنه را عملی می‌دانند که زشتی آن ظاهر باشد مانند تهمت، غیبت، حسادت، توهین و جسارت، و... (تفسیر قرطبی، ج17 ص293) و هم‌چنین آزار و اذیت رسول خدا، عدم اطاعت از جانشینان پیامبر، هتک حرمت، ایجاد اختلاف و جنگ در میان مسلمین و ...، که همه‌ی این‌ها جزء همین فاحشه مبیّنه است و به خاطر همین خداوند به زنان پیامبر فرمود هر کدام مرتکب عمل زشت آشکار شوید، عذابتان دو برابر خواهد بود و زوجیت و همسری با پیامبر نمی‌تواند مانع از عذاب شود؛ چرا که وقتی تقوای الهی نداشته باشید، دیگر کرامتی وجود ندارد، و علت دو برابری عذاب هم به‌خاطر مصاحبت با رسول خداست که از او بهرمند شده‌اید، چون دیگران به شما نگاه می‌کنند و سرمشق می‌گیرند، فلذا خطاهای شما بسیار بزرگ‌تر از سایر افراد است. (المیزان، ج16 ص307) و جالب این‌که پیامبر این کلمه را به عایشه فرمودند: «یا عایشه لاتکونی فاحشة.» ای عایشه! فاحشه نباش، یعنی به دنبال اعمال زشت و قبیح نرو. (صحیح مسلم، ج2 ص1036)

پی‌نوشت:

تفسیر قرطبی، قرطبی، دار عالم الکتب، ریاض، عربستان، ج17 ص293.
المیزان، علامه طباطبایی، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، ایران، (1417ق)، ج16 ص307 ذیل آیه شریفه 30 احزاب.
صحیح مسلم، مسلم نیشابوری، دارالطباعه العامره، استانبول، ترکیه، ج2 ص1036، باب 4 کتاب السلام، حدیث11.