پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بدعت در فقه اهل سنت در مقابل سنت قرار دارد.[1] اما خود اهل سنت معتقدند هر امری که در مقابل سنت باشد، به معنی بدعت منفی و مردود نیست. بدعت دو نوع است. ابن اثیر معتقد است بدعت (به معنای امر جدید) گاهی آن است که به سوی هدایت پیش می‌برد و دیگری آن‌که به گمراهی سوق می‌دهد.
«بدعتِ هدایت» مصداقی است از امور کلی که پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) آن‌ها را سفارش و تشویق کرده است و ممدوح شمرده می‌شود.
«بدعتِ ضلالت» امری است برخلاف فرمان خدا و رسول (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) که سرزنش شده است.[2]
نتیجه منطقی این تقسیم این است که هر نوع بدعت و امر جدیدی ناپسند نیست، بلکه کارهایی که سابقه‎ای در دین ندارد و نیکو به‌شمار نمی‌رود، بدعت می‎باشد. این در حالی است که وهابیت هر امر نو و جدیدی را امر نامناسب و بدعت غیر شرعی می‎دانند. اما شواهد برخلاف دیدگاه وهابیت است.
عبدالرحمن بن إسماعيل أبو شامة شافعی (متوفای665 هجری) در کتاب «الباعث على إنكار البدع والحوادث» درباره جشن‎های مردم اربل در مولد النبی (صلی الله علیه و آله) این چنین می‌گوید:
«ومن أحسن ما ابتدع في زماننا من هذا القبيل ما كان يفعل بمدينة اربل جبره االله تعالى كل عام في اليوم الموافق ليوم مولد النبي صلى الله عليه وسلم من الصدقات والمعروف واظهار الزينة والسرور فان ذلك مع ما فيه من الاحسان الى الفقراء مشعر بمحبة النبي صلى الله عليه وسلم وتعظيمه وجلالته في قلب فاعله وشكر الله تعالى على ما من به من ايجاد رسوله الذي أرسله رحمة للعالمين صلى الله عليه وسلم وعلى جميع المرسلين.[3]از بهترین بدعت‌هایی که در زمان ما شیوع یافته است، کارهایی است که در اربل (خدا اجرشان دهد) در هر سال، در سالروز مولد النبی (صلی الله علیه و آله) انجام می‌شود. مانند صدقات و کارهای نیک و اظهار زینت و سرور که همراه است با احسان به فقرا که نشان از محبت به پیامبر و تعظیم و جلالت ایشان در قلب فاعل این کارها است. خدا را شکر، بر آوردن پیامبری که رسالت ایشان مایه رحمت برای عالمیان است و شکر بر ارسال جمیع پیامبران.»

پی‌نوشت:

[1]. دانشنامه جهان اسلام، مدخل بدعت، نوشته حسن طارمی، ج2، سال نشر1393
[2]. همان
[3]. الباعث على إنكار البدع والحوادث، عبد الرحمن بن إسماعيل أبو شامة، ص21.
به نقل از سایت تخصصی نقد وهابیت