پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ گویا قانون‌شکنی و قانون‌گریزی توسط بهائیان به یک عادت بسیار ناپسند برای اعضای این فرقه مبدل گشته است تا جایی که می‌توان گفت اساساً بهائیت، با قانون‌شکنی گِره خورده و پیوند عمیقی یافته است. حال در نوع و مکان آن فرقی ندارد. چه در ایران و چه در سایر نقاط جهان [1] و چه آشکار و چه نهان.
آری؛ بهائیانی که در نقاط مختلف مرتکب قانون‌شکنی شده و به واسطه‌ی آن دچار گرفتاری می‌شوند، نه تنها با مجازاتشان درس عبرت نمی‌گیرند، بلکه در حین مجازات نیز به قانون‌شکنی خود پایان نمی‌دهند. از همه عجیب‌تر آن‌که تشکیلات بهائیت، نه تنها این نوع حرکات قانون‌شکنانه‌ی پیروان خود را محکوم نمی‌کند، بلکه به دفاع از آنان نیز می‌پردازد!
به عنوان نمونه، تعدادی از اعضای بهائیت که به جرم قانون‌شکنی در زندان به سر می‌برند، به دلیل سرپیچی از قوانین بخش مربوطه، خود را از ملاقات محروم می‌کنند. شبکه‌های بهائی نیز در کمال تعجب، در بوق‌های تبلیغاتی خود، با دادن چهره‌ای مظلوم‌نمایانه به این افراد، از عمل قانون‌گریزانه‌ی آنان دفاع می‌کنند. هم‌چنان که در تیتر یکی از خبرگزاری‌های وابسته به تشکیلات بهائیت آمده است: «لغو ملاقات زندانیان بهایی به دلیل امتناع از پوشیدن لباس فرم و داشتن دستبند».[2] در پاسخ به دفاع تشکیلات بهائیت از قانون‌شکنی پیروان خود، لازم می‌دانیم در ادامه به ذکر دو نکته بپردازیم.
نکته اول: بنا به فرمان پیشوایان بهائی، اعضای این مسلک همواره ملزم به رعایت قانون هستند. جالب است بدانیم که رعایت قانون در فرقه‌ی بهائیت، به هیچ امری مشروط نشده و اصطلاحاً حد و مرزی ندارد. پیشوایان بهائی، صراحتاً لزوم پیروی از قانون و حکومت را حتّی در فرض ظالم بودن حاکمین یک کشور یا قوانین موجود، بر پیروان خود واجب کرده‌اند؛ هم‌چنان که عبدالبهاء به پیروان خود توصیه می‌دارد: «حکم هر دولت و حکومتی، حتی اگر مُستبد باشد، واجب الإطاعه است؛ نباید با آزادی‌خواهان دم‌ساز شد».[3] از این‌رو بهائیان چگونه خود را پیرو بهائیت می‌دانند در حالی که به این آموزه‌ی مُسلم فرقه‌ی خود پایبند نیستند!
نکته دوم: نه تنها شهروندان ایرانی، در لزوم پیروی از قانون این کشور اتفاق نظر دارند، بلکه کسانی که به ایران سفر می‌کنند نیز، از لزوم پیروی از قانون به خوبی آگاهند. به عنوان مثال، هیچ‌گاه زنانی که در قالب توریست از سایر نقاط دنیا (با هر دین و فرهنگ) به ایران سفر می‌کنند، از رعایت پوشش ایرانی اسلامی سر باز نزده و بر حسب التزام به قانون و برای احترام به فرهنگ ایرانی اسلامی کشورمان، به رعایت حجاب اسلامی ملتزم هستند.[4] اما در این میان، بهائیان که خود را تافته‌ی جدابافته می‌پندارند، خود را نسبت به رعایت قوانین ایرانِ اسلامی ملتزم ندانسته و تشکیلات بهائیت نیز به جِد، به دفاع از قانون‌شکنان بهائی برخواسته است. در حالی که با نادیده گرفتن فرهنگی که رعایت قانون کشورها را برای شهروندان لازم الإجرا می‌شمارد، تعالیم بهائیت نیز به خصوص، بر التزام به قانون تأکید دارند. تعالیم عوام‌فریبی که هیچ‌گاه بدان‌ها عمل نشده و تنها در حد شعار باقی مانده‌اند.
البته می‌توان قانون‌شکنی‌های بی‌حد و حصر بهائیان (و حمایت تشکیلات از این نوع شیوه) را این‌گونه توجیه نمود که اساساً پیروان این فرقه‌ی ضالّه، به ماهیت سیاسی (نه الهی) اساس مسلک خود پی برده و از این‌رو، تعالیم خودساخته‌ی پیشوایانشان را به راحتی زیر پای می‌گذارند. 

پی‌نوشت:

[1]. نظیر اقدامات قانون‌شکنانه‌ی بهائیان در یمن: جهت مطالعه‌ی بیشتر، مراجعه کنید به خبرگزاری مشرق، مقاله‌ی: «ماجرای محاکمه یک بهائی در یمن چیست»، کد خبر: ۳۸۲۰۰۴، تاریخ انتشار: ۳۰ دی ۱۳۹۳.
[2]. به نقل یکی از خبرگزاری‌های تشکیلات بهائیت، موسوم به «اخبار و بشارات بهائی».
[3]. ر.ک: عباس افندی، مکاتیب، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 134 بدیع، ج 8، صص 246-247.
[4]. جهت آشنایی بیشتر، مراجعه کنید به خبرگزاری فارس، مقاله‌ی: «حجاب برای گردشگران خارجی جاذبه دارد»، تاریخ انتشار: ۹۲/۰۵/۰۱.