پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ زندگی انسانی همواره آمیخته با حوادث تلخ و شیرین، عبرت‌ها و یا پند و اندرزها و هم‌چنین تجربیات فراوان است. گاه می‌شود که انسان آن موارد را به‌صورت سینه به سینه نقل می‌کند و گاه به اشکال و عناوین مختلف دیگر، آن‌ها را به نسل‌های بعد انتقال می‌دهد. حال در ابتدا باید به دنبال جواب این سؤال بود، که آیا این انتقال تجربیات، دارای اثر مثبت و قابل توجه در زندگانی انسان‌های مابعد هست و یا خیر؟ در جواب به این سؤال، هر عقل سلیمی می‌پذیرد که انتقال تجربیات از یک نسل به نسل دیگر دارای آثار و برکات فراوانی است، که به رشد و تعالی بشر کمک شایانی می‌کند و مسیر هموارتری را برای رسیدن به موفقیت‌های بیشتر در پیش روی انسان قرار می‌دهد.

با وجود موارد فوق، گاه می‌شود که دیدن زندگی پیشینیان و ساختمان‌ها و عمارات و یا حتی پوشش آن‌ها نیز برای نسل‌های بعد مفید فایده بوده و دارای آثار و برکات باشد. از این‌رو است که در جهان امروزی علاوه بر وجود نگاشته‌های قدیمی و گستردگی نوشتارها، در عین حال موزه‌های باستانی بسیاری در زمینه‌های گوناگون امروزه در سرتاسر جهان وجود دارد، که به‌عنوان میراث‌های فرهنگی از اشیاء و آثار برجای مانده از نسل‌های پیشینیان حفاظت می‌شود.[1] پس نگهداری و حفظ آثار گذشتگان و دیدن آن‌ها یکی از امور رایج در میان همه اقوام بوده و ادیان نیز درباره آن نه‌تنها منعی نداشتند، بلکه انسان‌ها را به تأمل در سرگذشت انسان‌های ماقبل فرا خواندند.[2]

بنابراین یکی از راه‌های تحقق این امر، حفظ وجود آثار به‌جا مانده از گذشتگان است، که می‌تواند در پیش‌برد زندگی مادی و معنوی انسان‌ها نقش به‌سزایی داشته باشد. دیدن مظاهر اسلامی اعم از مکان‌های عبادتی و غیره نیز داخل در این قِسم بوده و از این قاعده مستثتی نیستند.

یکی از آثار برجای مانده از زمان صدر اسلام، «غار حرا» در کوه‌های اطراف مکه مکرمه است که معمولا حاجیان در خلال انجام مناسک حج و در اوقاتی که به انجام مناسک و واجبات حج خللی وارد نیاید، سختی راه را بر خود هموار نموده و برای دیدن مکان عبات پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و دیدن مکانی که برای اولین بار ندای طنین افکن وحی گوش و جان رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را نوازش کرد را از نزدیک ببینند.

متأسفانه وهابیت کوته‌بین در فتوای خود مردم را از انجام این کار و عمل مباح، منع نموده و صراحتاً فتوا به حرمت آن داده‌اند! «رفتن به غار حرا از شعائر حج و آداب اسلامی به‌حساب نمی‌آید، بلکه بدعت و نشانه‌ای از نشانه‌های شرک به خدا می‌باشد و باید مردم را از این عمل جلوگیری نمود.»[3]
آیا به‌راستی دیدن یک مکان عبادی گناه است؟ آیا عبادت در مکانی که محل عبادت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) بوده اشکال دارد؟ آیا صرف حضور در آن مکان و دیدن چند تکه سنگ از غار حرا مشمول حرمت است؟! ... و این‌ها نمونه‌ای از مجموعه سؤالاتی است که وهابیت می‌بایست به آن جواب دهند، ...

پی‌نوشت:

[1]. فرارو، معرفی شش موزه برتر جهان، کدخبر: 113091، تاریخ 30 اردیبهشت 1395.
[2]. حمایت، نخستین روزنامه حقوقی کشور، کد خبر: 2268، تاریخ انتشار: 12 خرداد 1393.
[3]. أحمد بن عبدالرزاق الدویش، اللجنته الدائمه للبحوث العلمیه و الافتاء، ج11، ص360، رقم5303