پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابیون با عنوان پیروی از سلف، همه مسلمانان را اهل بدعت و خارج از دین اسلام معرفی می‌کنند و فقط خودشان را مسلمان واقعی می‌دانند. آنان با این اعتقاد، ریختن خون، و غارت اموالِ مسلمانان را جایز می‌دانند. محمد بن عبدالوهاب بنیان‌گذار این فرقه، در کتاب کشف الشبهات بیش از 24 مرتبه مسلمانان را مشرک خوانده و بالغ بر 25 مرتبه مسلمان را کافر، بت پرست، مرتد، منافق، منکر توحید، دشمن توحید، دشمنان خدا، مدعیان اسلام، اهل باطل، نادان و شیطان خوانده است.[1]
محمد بن علوی مالکی از علمای حنبلی مذهب عربستان، در توصیف وهابیت می‌نویسد: «در حال حاضر ما با کسانی مواجه هستیم، که در توزیع کفر و شرک، و صادر کردن احکام، با القاب و اوصاف غیر صحیح، تخصص دارند، در حالی‌که این اوصاف لایق مسلمانانِ شهادت دهنده به توحید و نبوت پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) نیست. وهابیون به افرادی که از نظر مذهب و اعتقاد با آنان مخالف هستند، عنوان تحریف کننده، دجال، شعبده باز، بدعت‌گذار، مشرک و کافر اطلاق می‌کنند.»[2] محمد بن علوی مالکی در ادامه وهابیت را مورد نکوهش قرار داده و می‌نویسد: «این سفیهان به‌صورت گسترده، الفاظ قبیح، دشنام و فحش‌هایی را علیه مسلمانان به‌کار می‌برند، که تنها از افراد کوچه و بازار صادر می‌شود.[3]
با این‌وجود، جالب این‌جاست که علمای وهابی ادعا می‌کنند که ما کسی را تکفیر نمی‌کنیم و محمد بن عبدالوهاب نیز کسی را تکفیر نکرده است.[4] اکنون باید از این افراد پرسید، اگر القابی چون کافر، بت‌پرست، منافق، منکر توحید و... تکفیر نیست، پس تکفیر به چه معنی است!؟ بنابراین باید از آقایان وهابی خواست تا معنای تکفیر را تبیین کنند، تا دیگران نیز از دیدگاه‌های ایشان مستفیض شوند!

پی‌نوشت:

[1]. ر.ک: محمد بن عبدالوهاب، مجموع مولفات محمد بن عبدالوهاب، رساله کشف الشبهات، تحقیق: رائد بن صبری بن ابی علفه، ناشر: ملیار للاستثمار، بیروت، 2010.
[2]. محمد بن علوی مالکی، هشدار در خصوص تکفیرهای بی‌رویه، (ترجمه کشف الشبهات.من المجازفه بالتکفیر)، مترجم: مرکز تخصصی ترجمان دینی، موسسه فرهنگی هنری مشعر، تهران، چاپ دوم، 1390، مقدمه کتاب، ص8.
[3]. همان، ص13،14
[4]. تکفیر صریح مسلمین.