پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ قرآن می‌فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا ضَرَبْتُمْ فِى سَبِيلِ اللَّهِ فَتَبَيَّنُوا وَ لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقى إِلَيْكُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً.[نساء/94] ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! هنگامی‌که در راه خدا گام بر می‌دارید، (و به سفری برای جهاد می‎روید)، تحقیق کنید! و به‌خاطر این‌که سرمایه ناپایدار دنیا (و غنایمی) به‌دست آورید، به کسی‌که اظهار صلح و اسلام می‌کند، نگویید: مسلمان نیستی.»
در شأن نزول این آیه آمده است، که: «پیامبر (صلی الله علیه و آله) دسته‌ای از اصحاب خود را، به فرماندهی «اُسامه بن زید»، برای جنگ با قبیله «بنی ضمره» فرستادند. یکی از اهالی این قبیله که شتری سرخ‌مو و محموله زیادی داشت، وقتی سپاه اسامه را مشاهده کرد، به طرف کوهی فرار کرد، اسامه او را تعقیب کرد، وقتی او دید، که او را تعقیب می‌کنند، شترش را خواباند و وسایلش را بر زمین گذاشت، و سلام کرده و شهادتین را بر زبان جاری کرد، اما اسامه توجهی نکرد و او را به‌قتل رساند. همراهان اسامه به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) گزارش دادند، که ای رسول خدا! ندیدی که اسامه، چگونه مردی که «لااله الااله و محمد رسول الله» می‌گفت را، به قتل رسانید. پيامبر (صلّی الله علیه و آله) وقتى اين گزارش را شنيد، خطاب به اسامه فرمود: با «لا إله إلا الله»، چه كردى؟! اسامه گفت: اى رسول خدا! آن مرد، تنها براى اين شهادتين گفت كه جان خويش را حفظ كند! پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: آيا تو دلش را شكافتى و از درونش آگاهى يافتى؟! در اين هنگام، آيه یاد شده نازل شد و اسامه سوگند ياد كرد، كه ديگر، هرگز با كسى‌كه شهادتين را بر زبان مى‏‌راند، نجنگد.»[1]
این سیره پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بوده است؛ اما امروز، گروه‌های سلفی تکفیری، که دم از اسلام زده و خود را مسلمان واقعی می‌دانند، به بهانه‌های مختلف، مسلمانان را مشرک و کافر خطاب کرده و شیعه و سنی را به خاک و خون می‌کِشند.
گروهی را، به‌بهانه این‌که به زیارت قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌روند، مشرک دانسته،[2] گروهی را به‌بهانه این‌که به قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله) توسل جسته، کافر می‌دانند،[3] و گروهی را نیز به‌خاطر این‌که با آن‌ها، هم‌عقیده نیستند، کافر دانسته و مستحق مرگ می‌دانند، این در حالی است، که قرآن و سیره و سخنان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بر خلاف این استوار است. زیرا قرآن و پیامبر (صلی الله علیه و آله)، کسی را که شهادت به یگانگی خدا و رسالت حضرت ختمی مرتب دهد، مسلمان می‌داند.

پی‌نوشت:

[1]. «قال: بعث رسول الله صلى الله عليه و سلم سرية رسول الله عليها أسامة بن زيد إلى بني ضمرة، فلقوا رجلا منهم يدعى مرداس بن نهيك معه غنيمة له و جمل أحمر، فلما رآهم أوى إلى كهف جبل، و اتبعه أسامة، فلما بلغ مرداس الكهف وضع فيه غنمه، ثم أقبل إليهم فقال: السلام عليكم، أشهد أن لا إله إلا الله و أن محمدا رسول الله...». طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، دارالمعرفه، بیروت، 1412ق، ج5، ص142. سیوطی، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، قم، 1404ق، ج2، ص200.
[2]. وهابيون و مشرک خواندن مسلمین چه عالم و چه غیر عالم.
[3]. آیا توسل به مرده شرک می باشد؟

نویسنده: مجتبی محیطی