مشروعیت توسل به امام زاده‌ها

  • 1395/02/11 - 11:10
وقتی در قرآن آمده است که حضرت یعقوب به وسیله پیراهن فرزندش بینا شد. «امّا هنگامى‌كه بشارت دهنده فرا رسيد، آن (پيراهن) را بر صورت او افكند؛ ناگهان بينا شد! (یوسف/96) » با توجه به این آیه، آیا بعید است که خداوند قادر به امام زاده‌ها و دیگر اولیای این امکان را دهد که دعاهای مردم را به اذن خودش، مستجاب کنند؟

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ چند وقت پیش سجودی، یکی از مجریان شبکه وهابی، به شیعیان چنین اعتراض می‌کرد، که «ای شیعه! به چه دلیل، از امام‌زاده‌ها کمک می‌خواهید و به آنان متوسل می‌شوید. آیا سندی دارید که این امام‌زاده‌ها، از اولیای الهی بوده‌اند».
در پاسخ به این سوال ذکر چند نکته الزامی است:
نکته اول: واضح است که هدف اصلی وهابیون نفی توسل است، لذا هر روز به بهانه‌های مختلفی مساله توسل را زیر سوال می‌برند. قبلا درباره مشروعیت توسل به اموات بحث شد[1] و لذا نیاز به تکرار این موضوع نمی‌باشد. به‌عنوان نمونه قضیه توسل عمر به عباس عموی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)[2]، که با توجه به این قضیه باید گفت، این واقعه اصل مشروع بودن توسل را ثابت می‌کند، و فرقی نمی‌کند که به شخص زنده توسل کنیم یا مرده، بتواند کاری انجام دهد یا نتواند، اين قضیه مهم نیست. مهم این است که خداوند، صدای ما را بشنود و ما یک نفر را به‌عنوان واسطه آورده‌ایم که خداوند به‌خاطر مقام و آبرویی که آن شخص در نزد او دارد، حاجت ما را بدهد. پس مهم نیست که واسطه صالح، زنده باشد یا مرده، چرا که اگر هم واسطه، زنده باشد تا اذن خدا نباشد، کاری انجام نمی‌گیرد.
نکته دوم: وقتی در قرآن آمده است که حضرت یعقوب به‌وسیله پیراهن فرزندش بینا شد. «فَلَمَّا أَنْ جاءَ الْبَشيرُ أَلْقاهُ عَلى‏ وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصيراً.[یوسف/96] امّا هنگامى‌كه بشارت‌دهنده فرا رسيد، آن (پيراهن) را بر صورت او افكند؛ ناگهان بينا شد!» با توجه به این آیه، آیا بعید است که خدا به امام‌زاده‌ها و دیگر اولیاء، این امکان را دهد که دعاهای مردم را به اذن خودش، مستجاب کنند؟ وقتی پیراهن یک پیامبر می‌تواند به اذن خدا، یک نفر را بینا کند، پس توسل به امام‌زاده چه مشکلی دارد؟ پس هیچ اشکالی ندارد، که همان‌طور که یک پیراهن به اذن خدا شفا می‌دهد، امام‌زاده هم به اذن خدا، شفا بدهد.
نکته سوم: باید از سجودی پرسید که شما به چه دلیل تمام صحابه را بی‌قید و شرط عادل می‌دانید و تمام آن‌ها را احترام می‌کنید، و حتی بعد از مرگشان از آنان به بزرگی یاد می‌کنید، با این‌که انسان‌های فاسقی[3] هم در بین آن‌ها وجود داشته است؟
شیعه هم به همان دلیل به امام‌زاده‌ها احترام می‌گذارد، و به مقام آن‌ها متوسل می‌شود. نهایتاً اگر ثابت شد که بعضی از امام‌زاده‌ها، انسان‌های گناه کاری بوده‌اند، متوسلین گناهی نکرده‌اند، همانطور که وقتی یک مسلمان به زیارت قبر یک گنه‌کار می‌رود.

پی‌نوشت:

[1]. آیا توسل به مرده شرک می باشد؟
مشروعیت توسل به اموات در صحیح بخاری
[2]. همان
[3]. نقد و بررسی برخی از ادله عدالت صحابه

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.