پاسخ:
این ادّعا خلاف مسلّمات تاریخی است، به تحقیق مشخص است، در آن زمان که سپاه اسامه برپا شد پیامبر بیمار بودند و به همگان دستور دادند تا این سپاه را همراهی کنند، و حتی بزرگانی چون ابوبکر و عمر و... را نیز ملزم به همراهی با این سپاه کردند. در کتب اهل‌سنت آمده که همه‌ و همه باید این سپاه را همراهی می‌کردند.
ابن سعد می‌گوید: «احدی از بزرگان سابقین مهاجرین و انصار نبودند، جز آن‌که به این جنگ دعوت شدند، که در میان آنان ابوبکر صدّیق و عمر بن خطاب و ابو عبیده جراح بود...»[1]
ذهبی می‌گوید: «پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اسامه را با لشکری که ابوبکر نیز در آن بود، دستور داد...»[2]
ابن حجر می‌گوید: «و از جمله کسانی که با اسامه فراخوانده شدند، بزرگان مهاجرین و انصار بودند که در میان آن‌ها ابوبکر و عمر و ... بودند.»[3]
در بعضی از روایات حتی آمده است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده: «لعن الله من تخلف بعث الاسامة،[4] لعنت کند خدا کسی را که جا بماند از سپاه اسامه.»
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به همگان خصوصاً ابوبکر و عمر دستو داد که به این سپاه بپیوندند، با این وجود که در روایات خود اهل‌سنت آمده، و کسانی را که سرپیچی کنند مورد لعن و نفرین قرار داده است. 
پس با این وجود ابوبکر اصلا در مدینه نبوده، مگر این‌که از فرمان پیامبر سرپیچی کرده باشد، حال خلافت ابوبکر از این طریق مورد اثبات نبوده و نیست.

پی‌نوشت:

[1]. الطبقات الکبری،ابن سعد، محمد بن سعد، دارالکتب العلمیة، بیروت، ج 2، ص 146: «فلم یبق أحد من وجوه المهاجرین الأولین و الأنصار إلاّ انتدب فی تلک الغزوة، فیهم أبوبکر الصدّیق و عمر بن الخطاب و أبو عبیدة بن الجراح...».
[2] تاریخ الاسلام، ذهبی، تاریخ معاویه، ص 176: «إنّ النبیّ أمر أسامة علی جیش منهم أبو بکر...».
[3]. فتح الباری، ج 8، ص 152: «و کان ممّن انتدب مع أسامة کبار المهاجرین و الأنصار منهم أبو بکر و  عمر...».
[4]. شرح المواقف، میر سید شریف ایجی، کتابخانه‌ی مدرسه فقاهت، ج 8، ص 376.