ابن تیمیه در منهاج السنه مدعی است که اکثر صحابه حضرت علی (علیه السلام) را سب می‌کردند یعنی به ایشان دشنام می‌دادند. [۱] این عبارت نیز مانند آنچه در مورد اتهام نفاق به اکثر صحابه‌ی رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بیان شد، حاکی از تبعاتی است که تصور آن هم برای قاطبه‌ی مسلمین مشمئز کننده است.[2]
چگونه می‌توان تصور کرد که اکثر صحابه و تابعین رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نعوذ بالله به ایشان دشنام دهند. و از آن بالا‌تر بلکه به خداوند متعال نیز اهانت نمایند. شاید این کلام در نگاه اول از ابن تیمیه بعید باشد. اما خود ایشان می‌گوید که اکثر صحابه و تابعین به علی (علیه السلام) دشنام می‌دادند. حال اگر این عبارت را کنار بیان رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) قرار دهیم که فرمود: «من سبّ علیا فقد سبّنی و من سبّنی فقد سبّ الله [3] هر کس به علی (علیه السلام) دشنام دهد به من دشنام داده و هر کس به من دشنام دهد، خدا را دشنام داده است.» دیگر نسبت دادن این مدعا به ابن تیمیه کار سختی نخواهد بود.
حال یا باید ادعای ابن تیمیه در اینکه اکثر صحابه و تابعین دشنام به علی (علیه السلام) می‌دادند را انکار کنیم و یا باید نتیجه‌ی این کلام را بپذیریم. قضاوت با شما...

پی‌نوشت:

[۱]. منهاج السنه، ابن تیمیه، ج۷، ص ۱۳۷، تحقیق محمد رشاد سالم، چاپ اول، ۱۴۰۶.
[2]. ابن تیمیه اکثر صحابه را منافق می‌داند
[3]. المستدرک علی الصحیحین، محمد بن عبدالله نیشابوری، ج۳، ص ۱۳۰، تحقیق مصطفی عبدالقادر عطا، دارالکتب العلمیه، چاپ اول بیروت، ۱۴۱۱. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.