پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در آمریکا کتابی به نام «A Pian to deide and desolate theology» چاپ و منتشر شد که در آن مصاحبه‌ی مفصلی از کتاب مایکل برانت معاون ارشد رئیس سابق سیا و عضو مهم بخش شیعه‌شناسی سازمان سیا آمده است. وی در این مصاحبه از اسرار تکان دهنده‌ای پرده برداشته است و در جریان اتهام کارکنان سیا به فساد مالی به‌طور ناخودآگاه اعتراف کرده است در این سازمان مبلغ 900 میلیون دلار برای سازماندهی مبارزه با تشیع اختصاصی یافته بود. گفتنی است که دکتر مایکل برانت مدتی طولانی در بخش مذکور فعالیت داشته، ولی چندی پیش به خاطر فساد مالی از کار برکنار شده است و او نیز از باب انتقام‌جویی خیلی از اسرار محرمانه را برملا کرده است.
مصاحبه‌ی وی به طور خلاصه چنین است: «انقلاب 1979 ایران ضربه‌های اساسی به سیاست ما در حاکمیت در کشورهای اسلامی وارد ساخت. پس از ناکامی ما در چند سال اول انقلاب برای کنترل آن و رشد روزافزون بیداری اسلامی و گسترش دامنه‌ی نفرت علیه غرب و ظهور آثار جوش و خروش انقلابی در شیعیان کشورهای مختلف بالاخص لبنان، عراق، کویت، بحرین، و پاکستان، مقامات بلندپایه‌ی سیا دور هم جمع شدند. در این جلسات نماینده‌ی سرویس مخفی مشهور انگلیس Mi6 نیز شرکت نمود، زیرا انگلیس تجربه‌ی وسیعی در مطالعه روی کشورها دارد. [1]
در این گردهمایی نتیجه‌گیری شد که انقلاب ایران فقط نتیجه‌ی طبیعی سیاست‌های شاه نبوده است، بلکه در باطن عوامل و حقایق دیگری نیز وجود دارد که محکم‌ترین آن عوامل، یکی رهبری سیاسی توسط مرجعیت دینی شیعی و دیگری شهادت [امام] حسین نوه‌ی پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در 1400 سال پیش است. حادثه‌ای که قرن‌هاست شیعه به یاد آن با غم و اندوه بی‌نهایت عزاداری می‌کند. این دو محور است که شیعه را از سایر مسلمانان فعال‌تر و متحرک‌تر می‌سازد. در همین گردهمایی تصویب شد که برای مطالعه‌ی اسلام شیعی و برای برنامه‌ریزی و کار روی این پروژه یک شعبه‌ی جداگانه و مستقل تأسیس شود و نخستین بودجه‌ی چهل میلیون دلاری برای آن اختصاص یابد.
سپس دکتر مایکل برانت مراحل پروژه را چنین بیان می‌کند:
1. جمع آوری اطلاعات
2. اهداف کوتاه مدت با تبلیغات علیه شیعه و راه‌اندازی آشوب‌های بزرگ‌تر شیعه و سنی؛ بدین معنی که باید آن‌ها را با اکثریت سنی درگیر کرد تا توجه‌شان از آمریکا منحرف گردد؛
3. اهداف درازمدت، پایان کار تشیع با عمل بر اساس اهداف درازمدت. طبق نقشه در فاز اول محققینی به تمام جهان شیعه اعزام شدند، به عنوان مثال دکتر ساموئل در پاکستان روی عزاداری‌های کراچی تحقیق می‌کرد و مدرک دکترای خود را در همین زمینه اخذ کرد. یک خانم ژاپنی به نام نکومه هم در کویته‌ی بلوچستان، بر قوم هزاره و شیعه‌ی آن دیار تحقیق می‌کرد و رساله‌ی دکترای خود را در همین زمینه ارائه نمود. دکتر برانت می‌گوید: بعد از تحقیقات میدانی و جمع‌آوری اطلاعات در مورد شیعیان همه‌ی کشورها، نتایج زیر به‌دست آمده:
الف) مرجعیت: مراجع شیعه سرچشمه قدرت این مذهب هستند. اینان همیشه با تأکید بر اصول شیعه به شدت از آن محافظت و صیانت می‌کنند. اینان در تاریخ طولانی تشیع، هیچ‌وقت با حاکم غیر اسلامی بیعت نکردند و با وی دست دوستی ندادند. به علت فتوای یک مرجع وقت یعنی آیت‌الله شیرازی، انگلیس نتوانست داخل ایران شود. بزرگ‌ترین مرکز علمی شیعه در عراق بود و چون صدام علی رغم به کارگیری تمام توان خود و سعی و کوشش فراوان نتوانست آن‌را بخرد، مجبور به بستن آن شد.
 این در حالی است که مراکز دیگر علمی در جهان همیشه با حکام وقت همراهی کرده‌اند جایی مثل قم در مرکز ایران، تخت ظلم شاهنشاهی را برچید و اکنون نیز پنجه‌ی آمریکای ابرقدرت، زورآزمایی می‌کند. در لبنان نهضت آیت‌الله امام موسی صدر، ارتش‌های انگلیس، فرانسه و اسرائیل را مجبور به فرار کرد. امروز نیز حزب الله لبنان بزرگ‌ترین مزاحم اسرائیل در طول تاریخ تأسیس آن دولت به شمار می‌رود. ما از همه‌ی این مطالعات به این نتیجه می‌رسیدیم که رودررویی مستقیم با شیعه زیان‌بار و امکان پیروزی در آن بسیار کم است. بنابراین باید به کارهای پشت پرده‌ای روی آورد و به جای اصل قدیمی انگلیسی‌ها «تفرقه بینداز و حکومت کن» اصل دیگری تحت عنوان «تفرقه بینداز و نابود کن» را پیش گرفت. بنابراین باید افرادی که با شیعه اختلاف اعتقادی دارند را به طور منظم و مستحکم علیه شیعه سازماندهی کرد. باید شایعه‌ی کافر بودن شیعیان را پراکند. باید افراد کم‌سواد و بی‌سواد را جمع کرد و آن‌ها را تقویت نمود تا وقتی تعداد آن‌ها (که ستون پنجم ما هستند) به مقدار مناسب رسید، علیه شیعه جهاد مسلحانه آغاز شود، باید چهره‌ی تشیع، منسوخ شود تا نزد عوام غیر مقبول باشند و در میان عامه مورد نفرت قرار گیرد.
ب) عاشورا و عزاداری: در میان شیعه مراسم عزاداری مرسوم است. آن‌ها به یاد واقعه‌ی کربلا جمع می‌شوند و یک نفر سخنرانی و واقعه‌ی کربلا را بیان می‌کند و مستمعین هم گوش می‌کنند. بعد از آن طبقه‌ی جوان، سینه‌زنی و عزاداری می‌کنند. این سخنرانی و این مستمعین برای ما از اهمیت زیادی برخوردار هستند؛ زیرا از همین عزاداری و مجالس است که در میان شیعه جوش و خروش، آزادی‌خواهی و جنگ با باطل به خاطر حق، به وجود می‌آید. ما به خاطر همین، ده‌ها میلیون دلار از بودجه‌ی ویژه را برای در دست گرفتن سخنرانان و مستمعین اختصاص داده‌ایم و این کار کا چنین تحقق می‌پذیرد و ابتدا دنبال افرادی از شیعه که پول‌پرست و دارای عقاید سست و در عین حال دارای شهرت و قدرت تأثیر و نفوذ باشند، می‌رویم تا به واسطه‌ی آن‌ها در عزاداری‌ها نفوذ پیدا کنیم.
ج) برنامه دقیق و مخرب:
ما از این افراد اهداف زیر را پی‌گیری می‌کنیم:
• به وجود آوردن و یا سرپرستی مداحانی که معرفت عقاید شیعه را ندارند.
• شناسایی و کمک مالی به افرادی از شیعه که بتوانند توسط نوشته‌های خود، عقاید و مراکز علمی شیعه را هدف قرار دهند؛ بنیان‌های تشیع را منهدم کرده و آن را اختراع مراجع شیعه وانمود کنند.
• اضافه و حفظ نمودن رسوماتی در عزاداری که با عقاید شیعه منافات داشته باشد.
عزاداری‌ها به گونه‌ای معرفی و مطرح شود که عموم جامعه احساس کنند شیعیان گروهی جاهل و توهم‌پرست هستند که در محرم برای انسان‌های عادی مزاحمت به وجود می‌آورند. برای تشریح این جور برنامه‌ها لازم است پول هنگفتی خرج شود و مداحان خوب تشویق شوند.
و این گونه، تشیع که یک مذهب دارای قوت منطقی است تبدیل به مذهبی درویشی محض می‌شود و از درون، پوک و خالی می‌گردد و در ذهن عوام‌الناس نفرت و در خود شیعه افتراق و پراکندگی گسترش می‌یابد. آن‌گاه و در نهایت باید توسط نیروهای جهادی بر آن‌ها تیر خلاص زده و نابودشان کرد.
تحقیق و جمع‌آوری مطالب فراوانی علیه مرجعیت و نشر و اشاعه آن‌ها توسط نویسنده‌های پول‌پرست و بی‌نام. در این‌باره باید پول خوبی خرج شود و در میان مداحان و عوام شیعه موارد زیرزمینی پخش و منتشر گردد تا شیعیان دچار آشفتگی و چند دستگی شوند. با این برنامه‌ها پیش‌بینی می‌شود که در مرحله‌ی نهایی، صدای اعتراض خود شیعه‌ها علیه مرجعیت بلند شود.

پی‌نوشت:
[1]. خبرنامه‌ی تحلیلی جامعه‌ی مدرسین، ش 966.
[2]. قبیله حیله، محمد مهدی کافی، نشر علیون، 1386، تهران، 303