پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ابن تیمیه و پیروانش که ادعا دارند اسلام حقیقی را جاری می‌کنند، و به پندار خودشان از انسان‌های صالح به شمار می‌آیند، در عمل به فحاشی و توهین به مخالفان خود می‌پردازند. ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب در چندین کتاب خود تهمت‌های زشتی به شیعه نسبت می‌دهند. در ادامه به بررسی این ادعاهای زشت می‌پردازیم تا به همگان ثابت شود که ابن تیمیه و وهابیون چقدر از خباثت ذاتی برخوردار هستند.
اول: ابن تیمیه تصریح کرده‌ است که پیروان اهل بیت علیهم السلام، حرام‌ زاده و اولاد زنا هستند؛ در مجموع فتاوای ابن تیمیه آمده است:« وَيَرَوْنَ كِتْمَانَ مَذْهَبِهِمْ، وَاسْتِعْمَالَ التَّقِيَّةِ، وَقَدْ لَا يَكُونُ مِنْ الرَّافِضَةِ مَنْ لَهُ نَسَبٌ صَحِيحٌ مُسْلِمًا فِي الْبَاطِنِ[1] شیعیان، مذهب‌شان را کتمان و از تقیه استفاده می‌کنند، در میان رافضی‌ها، کسی نیست که در باطن، نسب صحیح و قطعی داشته باشد».
محمد بن عبد الوهاب در رساله فی الرد علی الرافضۀ می‌نویسد: «وبهذا وأمثاله تعرف أن الرافضة أكثر الناس تركا لما أمر الله، وإتيانا لما حرمه، وأن كثيرا منهم ناشئ عن نطفة خبيثة موضوعة في رحم حرام، ولذا لا ترى منهم إلا الخبيث اعتقادا وعملا، وقد قيل كل شيء يرجع إلى أصله.وبهذا وأمثاله تعرف أن الرافضة أكثر الناس تركا لما أمر الله، وإتيانا لما حرمه، وأن كثيرا منهم ناشئ عن نطفة خبيثة موضوعة في رحم حرام، ولذا لا ترى منهم إلا الخبيث اعتقادا وعملا، وقد قيل كل شيء يرجع إلى أصله.[2] با آن چه خوانید و امثال آن، مشخص می‌شود که رافضی‌ها بیش‌ از دیگر مردم اوامر خدا را ترک و مرتکب نواهی او می‌شوند. و این که بسیاری از آن‌ها نتیجه نطفه پستی هستند که در رحم حرام قرار گرفته‌اند؛ لذا کسی از آن‌ها نیست؛ مگر این که اعتقاد و رفتارش خبیث است. به درستی گفته شده است که هرچیزی به اصل خود باز می‌گردد.»
و در جای دیگر از همین کتاب خود می‌نویسد: «فهؤلاء الإمامية خارجون عن السنة بل عن الملة، واقعون في الزنى، وما أكثر ما فتحوا على أنفسهم أبواب الزنى في القبل والدبر، فما أحقهم بأن يكونوا أولاد الزنى.[3] این شیعیان، از سنت و بلکه از ملت اسلام خارج هستند، آن‌ها گرفتار زنا شده‌اند. چه بسیار درهای زنا از پس و پیش را برای خود باز کرده‌اند؛ پس شایسته است که آن‌ها اولاد زنا باشند.
آیا این منطق ابن تیمیه و پیروان او است که بدون دلیل به شیعه تهمت بزنند، مگر در قرآن نمی‌خوانیم که : «وَ الَّذینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتانًا وَ إِثْمًا مُبینًا و آنان که مردان و زنان با ایمان را به خاطر کاری که انجام ندادهاند آزار می ‏دهند؛ بار بهتان و گناه آشکاری را به دوش کشیده‏ اند.» پس به راستی این قوم چه فرقه‌ای هستند که دستورات قرآن را زیر پا می‌گذارند.

پی‌نوشت:

[1]. برای مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2].[3]. برای مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.