پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در قرآن، آیات زیادی در فضیلت اهل‌بیت نازل شده که از بین این آیات، درباره آیه مباهله، تطهیر و مودت، روایات اهل‌سنت اعتراف می‌کنند که در شأن اهل‌بیت ازجمله امام حسین علیه‌السلام است.

فخررازی درباره آیه مباهله می‌نویسد: «وقتی اسقف مسیحیان، همراهان پیامبر را که برای مباهله آمده بودند، دید؛ به باقی مسیحیان گفت: من صورت‌هایی را می‌بینم که اگر از خدا بخواهند، کوه‌ها را از جا بِکَند، چنین می‌کند؛ هرگز با آنها مباهله نکنید که هلاک می‌شوید و یک نصرانی تا روز قیامت روی زمین نمی‌ماند».

در صحیح مسلم هم از سعد بن ابی‌وقاص نقل شده که وقتی آیه مباهله نازل شد، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، امیرالمؤمنین، فاطمه و حَسَنِین علیهم‌السلام را جمع کرد و  فرمود: «پروردگارا! اینان اهل بیت من هستند».

در صحیح مسلم، درباره آیه تطهیر هم آمده، روزی پیامبر با عبای سیاهی، از منزل خارج شد؛ امام حسن علیه‌السلام پیش حضرت آمد؛ پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله او را زیر عبای خود برد؛ امام حسین علیه‌السلام آمد؛ حضرت همین کار را کرد؛ فاطمه زهرا و امیرالمؤمنین آمدند؛ پیامبر آن دو را هم زیر عبای خود جا داد؛ بعد آیه تطهیر را خواند.

احمد بن حنبل هم درباره آیه مودت، با سند معتبر نقل می‌کند: «از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله درباره تفسیر این آیه سؤال کردند که مودتِ چه کسانی بر ما واجب است؟ فرمود: علی، فاطمه و دو فرزندش».

اهل‌سنت اعتراف می‌کنند که امام حسین علیه‌السلام در این فضایل، با باقی اهل بیت، شریک است!