پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ روایتی در کتب اهل‌سنت درباره بعثت پیامبر نقل شده که اولین وحی در غار حرا بر پیامبر نازل شد. جبرئیل به حضرت فرمود بخوان! ... و وحی را به پیامبر ابلاغ کرد. حضرت، ترسان و مضطرب، نزد خدیجه آمد و با او پیش ورقة بن نوفل رفتند. ورقه بن نوفل پیامبری حضرت را تأیید کرد و گفت مشکلاتی پیشِ‌رو داری. بعد از این جریان، مدتی وحی قطع شد و پیامبر غمگین شد؛ جبرئیل برای آرامش، پیامبر را دلداری می‌داد. 

محتوای این روایت، ایراداتی دارد:

ترس پیامبر در این روایت با رفتار سایر پیامبران که در سنین پایین‌تر پیامبر شدن و ترسی نداشتن، و فرموده قرآن که میفرماید پیامبران نمی‌ترسن؛ ناسازگار است.

حضرت عیسی، حضرت یحیی و حضرت یوسف، در سنین کودکی و نوجوانی به نبوت مبعوث شدند، اما هیچ‌کدام از دیدن فرشته وحی نترسیدند.

به علاوه، پیامبر برای اثبات نبوتش، نیازی به تأیید دیگر افراد ندارد؛

مگر حضرت خدیجه و ورقة بن نوفل، چیزی بیشتر از پیامبر درباره نبوت می‌دانستند، در حالیکه از حضرت نقل شده: «من پیامبر بودم، زمانی‌که آدم بین روح و جسد بود».