پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابی‌ها ادعا می‌کنند که صحابه و سَلَف، بعد رحلتِ پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، به حضرت توسل نکردند و به همین دلیل، توسلِ پس از وفات پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، مَشروعیّت ندارد!

یکی از جواب‌هایی که می‌توانیم به استدلال اشتباهِ وهابیان بدهیم، این است که فرض کنیم بعد وفات پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، سَلَف اُمّت و صحابه، به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله توسل نکرده باشَند؛ آیا این دلیل می‌شود که توسل را حرام بدانیم؟ معلوم است که نه! چون ترکِ یک عَمل، نهایتاً بر واجب نبودن آن کار دلالت دارد، نه حرام بودن آن؛

به علاوه، بر خلاف ادعای وهابیان، بسیاری از علمای مذاهب اسلامی، توسل به اولیاء الهی را، به صورت مطلق، (چه توسل شونده، زنده باشد چه نباشد) جایز می‌دانند و بر این مسئله، اجماع دارند.

پس نمی‌شود گفت، چون بعد رحلت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، سَلَفِ اُمّت، به ایشان توسل نکردَند، توسل به افرادِ صالحی که از دنیا رفته‌اند، درست نیست.