تجربه نشان می‌دهد که این جریان‌ها، عمدتاً در پی کِیس پناهندگی هستند. می‌گویند برای مردم غصه می‌خوریم. اما دروغ می‌گویند. از تاریخ و نمادهای باستانی، سوء استفاده می‌کنند، تا منافع خود را تأمین کنند.

اگر واقعاً ایران را و مردم این سرزمین را دوست دارند، پس چرا در رپ‌های اعتراضی خود، هیچ سخنی علیه آمریکا و انگلیس نمی‌گویند؟ حمایت آن دو از صدام در جنگ هشت ساله را می‌توان انکار کرد؟ تحریم‌ها و آزار رساندن آن‌ها به مردم ایران را چه؟ صدها اقدام ضد ایران و ضد مردم ایران را می‌بینند، دم برنمی‌آورند. هدفشان چیزی دیگر است.