پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ دین اسلام یعنی محبت، سعيد بن يسار گفت: «امام صادق عليه‌السلام به من فرمود: مگر دين بجز محبت و دوستى است؟» اسلام محمدی یعنی مهربانی، یعنی محبت و رأفت، یعنی دوری از خشونت؛ اسلام محمدی یعنی محبت به كودکان، سلام به کودکان و پناه دادن به کفار و صلح کردن؛ بر خلاف اسلام وهابی و داعشی. اعمال آن‌ها را نبايد به پای اسلام گذاشت.

اسلام سخت‌گیری نمی‌کند و آیات متعددی این مطلب را تأکید می‌کند؛ از جمله «وماجَعَلَ عَلَیکُم فی الدِّین مِن حَرَج»؛[حج/78] «در دين (اسلام) براى شما هيچ مشقّت و سختى طاقت‏ فرسايى قرار نداده‏» و «یُریدُالله بِکم الیُسرولایُرید بِکم العُسر»؛[بقره/185] «و خداوند براى شما آسانى مى‏‌خواهد و براى شما دشوارى نمى‏‌خواهد» و «وَ يَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلالَ الَّتِي كانَتْ عَلَيْهِمْ»؛[اعراف/157] «و بار سنگين و زنجيرهايى را كه بر گردنشان است (رسوم جاهليت و احكام سخت شرايع گذشته را) از دوش آن‌ها برمى‏‌دارد».

بنابرین مبنای اسلام، تسامح بوده و درنتیجه سعادت است؛ در اسلام، ورود به دین آسان بوده، چنان که نبی مکرم اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «هرکس بگوید: لااله الاالله، محمد رسول الله، مال وخونش محفوظ است»[1] و «لااله الا الله» گفتن، حکم ورود فرد به اسلام است و نشانه رستگار شدن.[2]
اسلام از کسانی که دیگران را بدون دلیل عقلی و شرعی متهم به خروج از اسلام می‌کند، به شدت برخورد می‌کند و آن‌ها را نهی می‌کند و این خلاف سنت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است.

عبدالله بن عمر نیز از پیامبر گرامی صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل کرده که فرمودند: از تکفیر گویندگان «لا اله الا الله» دست بردارید و آنان را به خاطر گناه، به کفر متهم نکنید؛ آن کس که اهل توحید را به کفر نسبت دهد، خود او به کفر نزدیک‌تراست.[3]

پی‌نوشت:
[1]. علامه مجلسی، بحار الانوار، موسسه الوفاء، بیروت لبنان، ج65، ص291، ح50.
[2]. طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسير القرآن، ناصر خسرو، ج10، ص852؛ ابن‌كثير، تفسير القرآن العظيم‏، دار الكتب العلمية، بیروت، ج8، ص486 ذیل آیه اول سوره مسد.
[3]. هیثمی، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، موسس مکتبه القدسی بالقاهره دارالکتب العلمیه، بیروت: لبنان، 1408ق، ج1، ص106.