پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از ایراداتی که به زندگی موفق حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و امیرالمؤمنین علیه‌السلام وارد کرده‌اند این است که سن حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، در آن زمان کم بوده و حضرت کودک بودند، اما طبق گزارشات تاریخی، ابعاد مثبت این زندگی، چنان گسترده و عمیق است که می‌توان آن را زندگی موفق و منحصر به فرد دانست.

در دوران ما، برخی به نام حقوق کودک، اصطلاحی به نام کودک‌همسری درست کرده و قبح آن را در افکار عمومی ایجاد کرده‌اند. آنان به طور کلی ازدواج رسمی یا غیر رسمی قبل از رسیدن به ۱۸ سالگی را بر اساس مفاد پیمان‌‌نامه جهانی حقوق کودک، ممنوع می‌دانند. آنها معتقدند که این ازدواج، کودک را از حقوق خود محروم می‌‌کند.

پس از این جریان در بین افکار عمومی، این شبهه را به ازدواج موفق و تاریخی حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها و امیرالمؤمنین علیه‌السلام سرایت دادند و مخالفان اسلام، این اشکال را به اسوه‌های دین گرفتند. چنین اشکالی بین مذاهب اسلامی وجود ندارد و علمای فریقین، غالباً ازدواج با سن کمتر از 9 سال را هم در منابع خود داشته و پذیرفته‌اند.

مشکلاتی که در ازدواج با سن کم، ممکن است پدید بیاید، از این قرار است: عدم توانایی جسمی برای فعالیت روزمره و به خصوص بارداری؛ عدم آمادگی روانی؛ عدم توانایی برای مدیریت زندگی؛ عدم بلوغ در همه ابعاد انسانی و ... 

توهم این مشکلات، ناشی از مقایسه زمان صدر اسلام با زمان حال و قیاس دختران 9 ساله فعلی با آن دوران است. یکی از عناصر دخیل در ازدواج، رشد جسمانی و روانی و نیز اقلیم و منطقه زندگی فرد است. گواه روشن این امر، پایین بودن سن بلوغ در مناطق گرمسیری است. سن بلوغ در مناطق گرمسیری، با مناطق سردسیری بسیار متفاوت است. بنابراین، بلوغ طبیعی در ادوار گذشته، یا مکان‌های مختلف، می‌توانست زودتر از آنچه برای دختر دوران و منطقه ما به وجود می‌آید، اتفاق افتد. همچنین از تفاوت‌های جوامع کنونی با جوامع پیشین، هم‌زمانی بلوغ جسمی، روحی، جنسی، اجتماعی، شغلی و … در گذشته بوده است که در دوران ما، به دلایل متعدد، بلوغ جنسی (آن هم از نوع غیر طبیعی‌اش) از سایر بلوغ‌ها به شدت پیشی گرفته است.

ما نیز با ازدواج فردی که به بلوغ جسمی و عقلی نرسیده یا با اجبار بوده، مخالفیم و آن را تأیید نمی‌کنیم؛ اما حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها آن دختربچه‌ای که برخی در ذهن خود دارند، نیست؛ حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها به بلوغ جسمی، روحی، اجتماعی و … رسیده بودند؛ پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله خطاب ام ابیها به حضرت می‌کنند که باید به توانی رسیده باشند که بتواند به پدر رسیدگی کند.

بنابراین این ازدواج، با عرف همان جامعه، کاملاً سازگار بود و حضرت به سن ازدواج رسیده بودند؛ زیرا قبل از امیرالمؤمنین علیه‌السلام نیز خواستگارهای متعددی داشتند. دختر باید به سن ازدواج رسیده باشد که خواستگاران متعددی داشته باشد. ازدواج در سن 9 سالگی، در آن زمان، امری مرسوم بود. تاریخ، توانایی حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را در همه ابعاد یاد شده در کمال و تمام به اثبات رسانده و این سند محکمی برای بطلان عیب گرفتن به سن کم حضرت است.

شاهد دیگری که برای عرفی بودن این ازدواج می‌توان مطرح کرد، این است که کفار و مشرکین، هرگونه تهمتی که امکان داشت به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله زدند؛ حضرت را شاعر، مجنون، ساحر و ... خواندند. اگر کوچک‌ترین نقطه ضعف در این ازدواج وجود داشت، حتماً آنان برای تخریب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله از آن نمی‌گذشتند.

پس در مجموع، بحث بر سر سن حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در زمان ازدواج با اصطلاح کودک‌همسری از جهات متعددی بی‌ربط است. تجربه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در زندگی زناشویی و مدیریت‌های خرد و کلان زندگی فردی و اجتماعی ایشان بسیار موفق بود.

به طور کلی اگر دختر، شرایط ازدواج را نداشته باشد، ازدواج بد است و اگر شرایط وجود داشته باشد، ازدواج خوب است. نمی‌توان به طور یکسان، یک سن را برای ازدواج همه دخترها، مشخص کرد. بر اساس این ضابطه عمومی، اصطلاح کودک‌همسری و انتخاب سن 18 سال برای همه دختران، حتی در این زمان نیز صحیح نیست.