پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ یکی از راه‌های ابراز و اظهار محبت و دوستی نسبت به خداوند، اظهار محبت به اولیای الهی و امامان معصوم(علیهم السلام) است. محبت و عشق به امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) در حقیقت، همان محبت به خداست، همان گونه که خطاب به ائمه بزرگوار عرض می‌کنیم: «مَنْ أحَبَّکُمْ فَقَدْ أحَبَّ اللّه؛ آن كه شما را دوست بدارد، خدا را دوست داشته است.»[1] 

محبت به ولی خدا و امام معصوم(علیه السلام) به جهت آثار و نقشی که در کمال انسان دارد، میتوان در پرتو این محبت و آثار آن به قرب و حب خداوند دست یافت. آثار و نتایج این محبت در احادیث و روایات امامان معصوم (علیهم السلام) که از طریق شیعه و اهل سنت روایت شده است، چنان که زمخشری از مشاهیر علمای اهل سنت و صاحب تفسیر کشاف در تفسیر آیه «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیه أجْرَا اِلاّ الْمَوَدَّةَ فی الْقُرْبی؛ [شوری/23] بگو:«من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی‌کنم، جز دوست‌داشتن نزدیکانم (اهل بیتم‌)» این حدیث را نقل می‌کند: «رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: هر که با دوستی آل محمد بمیرد، شهید مرده است، هر که با دوستی آل محمد بمیرد، بخشوده از عذاب مرده است، هر که با دوستی آل محمد بمیرد، توبه کار مرده است، هر که با دوستی آل محمد بمیرد، مؤمن کامل مرده است، هر که با دوستی آل محمد بمیرد، فرشته مرگ او را بشارت می‌دهد و سپس منکر و نکیر نیز او را به بهشت بشارت می‌دهند، هر که با دوستی آل محمد بمیرد، او را معزز و محبوب به سوی بهشت می‌برند، هر که با دوستی آل محمد بمیرد خداوند قبر او را زیارتگاه فرشتگان رحمت قرار می‌دهد و دو در به سوی بهشت از آن گشوده می‌شود.اما هر که با دشمنی آل محمد بمیرد، روز قیامت در حالی وارد می‌شود که بر پیشانی او چنین نوشته شده است: مأیوس از رحمت خدا. هر که با دشمنی آل محمد بمیرد، کافر مرده است. هر که با دشمنی آل محمد بمیرد، بوی بهشت را استشمام نمی‌کند.»[1]  بنابر این، محبت به اهل بیت(علیهم السلام) دارای ارزش و اعتبار والایی است، تا آنجا که در برخی روایات به عنوان بالاترین عبادت ها شمرده شده است. عبادتی که همچون اعمال عبادی دیگر و بلکه بالاتر از آن ها، انسان را به خداوند نزدیک و محبت حضرت حق را در دل ها بیافزاید وچه زیبا فرمود امام صادق (علیه السلام)  که : «إنَّ فَوقَ کُلِّ عِبادَةٍ، عِبادَةٌ وَحُبَّنا أهْلَ الْبَیتِ أفْضَلُ العِبادَة؛[3] بالاتر از هر عبادتی، عبادتی است و محبت ما اهل بیت برترین عبادت هاست.» 

پی نوشت:
[1].طوسى، ابوجعفر محمد بن حسن بن على بن حسن، تهذيب الأحكام، ج6 ،ص97 و101 
[2].زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج ۳، ص ۴۶۷. 
[3]. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۲۷، ص ۴۸ و ۹۱.