دعای بی اثر خاخام صهیونیستی برای آشوبگران ایران(قسمت دوم)
.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب _ در قسمت پیشین بیان شد دعاهای خاخام صهیونیستی با دستان و زبانی که به جنایت ها و خون های به ناحق فلسطینیان و نیز ایجاد آشوب ها و قتل ها در وقایع اخیر ایران آلوده است، قطعاً استجابتی به دنبال ندارد. افزون بر این، در باور، گفتار و کردار خاخام های صهیونیستی نیز تناقض جدی وجود دارد.
از باورهای اصلی یهودیان، تفاوت ذاتی آنان با بیگانگان(غیر یهودیان) است. خاخام های صهیونیستی در باور و اعتقاد تمام بیگانگان را دارای نیروی شیطانی و نژاد غیر خالص می دانند اما اخیراً از یکی از آنها کلیپی منتشر شده است که در دعا فقط حکومت ایران را شیطانی خوانده و در مقابل از دیگران تمجید و برای آنان دعا کردند. این تناقض در باور و گفتار نشان می دهد که دعای آنها به فیلمی می ماند که داستانش کاملاً به دور از صداقت و واقعیت است. در ادامه به نمونه هایی از نگرش های تند آنان نسبت به بیگانگان اشاره می شود:
1. اندیشه قومِ برگزیده:
صهیونیست ها معتقدند قوم یهود دارای نژادی واحد، خالص و برتر از اقوام دیگرند و از این حیث با دیگر اقوام و ملت ها متمایزند. از این رو در قوانین و مقررات اجتماعی صهیونیستی و حتی در برخوردهای دینی و اخلاقی بین یهودیان و غیر یهودیان، تفاوت اساسی وجود دارد.
دکتر اسرائیل شاهاک، استاد دانشگاه عبرانی بیت المقدس و رئیس جامعه حقوق بشر اسرائیل، می گوید: «در یک واقعه ای در اورشلیم، یکی از یهودیان اجازه نداد در روز شنبه از تلفن او برای نجات همسایه غیر یهودی مجروح، استفاده کنند و آمبولانس خبر کنند. از اعضای دادگاه حاخامیِ صهیونیستی در اورشلیم پرسیدم آیا این شیوه رفتار درست است؟ پاسخ دادند یهودی مزبور رفتاری مؤمنانه و قانونی داشته است؛ زیرا بر اساس تلمود یک یهودی نباید شنبه را به خاطر نجات جان یک بیگانه[غیریهودی] نقض نماید. نه مقامات حاخامیِ اسرائیلی و نه مقامات دیاسپورا[یهودیانی که در غیر مناطق اشغالی رژیم صهیونیستی زندگی می کنند]. امروزه خاخام های صهیونیستی برای نژاد پرستی و بیگانه ستیزی، دلایلِ دینی و اعتقادی اقامه می کنند».(1)
بنابراین کسی که نجات جان بیگانه برای او اهمیتی ندارد، چطور می تواند دعای صادقانه و خیرخواهانه در حق او داشته باشد؟
2. رویای اسرائیل بزرگ:
سرزمین موعود یهود در باورهای صهیونیست ها، اسرائیل بزرگ از رودخانه نیل تا فرات است. در نقشه ای که در سال ۱۹۸۵م در یکی از چاپ های کتاب «پروتکل های صهیون»، با عنوان «رؤیای صهیونیسم» انتشار یافت، کشور مصر، بخش هایی از عربستان سعودی تا شهر مدینه، سوریه، عراق، کویت، مناطق نفت خیز ایران و جنوب شرقی ترکیه جزء قلمرو سرزمین موعود صهیونیست ها آمده بود. به این معنا که این مناطق مال یهودیان است نه دیگر آیین ها.(2)
بنابراین بر اساس باور فوق، اگر صهیونیست ها قدرت و فرصت پیدا کنند، سرنوشت مردم مناطق بیان شده که بخشی از آنها در ایران است، همانند سرنوشت مردم فلسطین خواهد بود و امنیت و آسایش از این مردم سلب خواهد شد.
3. روح حیوانی داشتن بیگانگان:
تا پیش از جهان مدرن، خاخام های یهودی معتقد بودند غیر یهودیان(بیگانگان) روح الاهی ندارند و فقط روح حيوانی دارند که ريشه در نيروهای شيطانی دارد. آنها میان یهودیان و بیگانگان تفاوت ذاتی قائل بودند. البته بعد از جهان مدرن و با پیدا شدن جریان های اصلاح گرا تا حدودی از طرح و گسترش این باور کاستند(3) اما در باطن از این باور دست نکشیدند. آنها هنوز هم نژاد خود را خالص می دانند.
4. داستان پوریم و قتل عام ایرانیان:
بر اساس كتاب اِستِر در عهد عتيق، هامان، وزير خشايارشا براي تعيين روز اعلام تصميم خود مبنی بر کشتار یهودیان به پادشاه، قرعه کشيده بود. استر ملکه یهودی خشايارشا، پادشاه را مجاب کرد تا هامان را به دار آویزد و مردخای را به عنوان وزیر اعظم خود برگزیند. پادشاه طی فرمانی به یهودیان اجازه داد تا در سراسر امپراتوری به ایرانیان حمله کنند و آنها را بکشند. اين روز به مناسبت رفع خطر قتل عام يهوديان به توطئه هامان، عيد مقدس پوريم(واژه اي عبري و به معناي قرعه) قرار داده شده است.(4)
نکته عجیب این است که خاخام های صهیونیستی که همه ساله پوریم را با عنوان عید ایرانی کشی یهودیان جشن می گیرند و به آن به مثابه یک آیین دینی می نگرند، در آشوب اخیر برای حفظ و موفقیت همین ایرانیان دعا می کنند.
نتیجه آنکه دعای خاخام های صهیونیستی در حق آشوبگران اخیر ایرانی، صادقانه و خیرخواهانه نیست؛ زیرا در باور، گفتار و کردار آنان تناقض جدی وجود دارد. لازمه آموزه های اندیشه قومِ برگزیده، رؤیای اسرائیل بزرگ، روح حیوانی داشتن بیگانگان و عید پوریم و قتل عام ایرانیان در باور صهیونیست ها آن است که دعای آنها به فیلمی شبیه است که داستانش کاملاً به دور از صداقت و واقعیت است.
پی نوشت:
1. اسرائیل شاهاک، تاریخ یهود ـ مذهب یهود، ترجمه دکتر مجید شریف، تهران: انتشارات چاپخش، 1376، ص30ـ 32
2. http://www(link is external). Haksozhaber. Net/ sitesinden 31 Mayıs 2009
به نقل از: نصیر صاحب خلق، «ارض موعود! پروژه سرّی صهیونیسم و مرزهای اسرائیل بزرگ»، ماهنامه موعود، ش ۱۲۷، شهریور ۱۳۹۰، ص ۱۸- 25
3. آلن آنترمن، باورها و آیینهای یهودی، ترجمه رضا فرزین، قم: دانشگاه ادیان و مذاهب، 1393، ص 349- 353
4. محمد ابراهیم علی زاده، «دانشنامه دین»، مجله هفت آسمان، پاییز 1386، شماره 35، ص 259- 260
افزودن نظر جدید