آن کسانی که شاهان باستانی را تقدیس می‌کنند، حق ندارند به تلف شدن پلنگ قائمشهر اعتراض کنند. چون در مرام و مسلک آن پادشاهان، کشتن جانداران صحرا، مایه‌ی فخر و مباهات بوده است. پادشاهان هخامنشی و ساسانی، چنان از کشتن و زجر دادن جانداران لذت می‌بردند که فرمان می‌دادند تصویر این رفتارشان در تاریخ ثبت شود.