مایکل سِروتوس(1511-1553)  اهل اسپانیا بود. وی ملاحظه کرد که پس از مطالعه دقیق عهد جدید، مسئله تثلیث، که بر حسب اعتقادنامه نیقیه برای عموم مسیحیان امری مسجل شده بود، در آن عهد جدید وجود ندارد. او  معتقد شد که این عقیده کفر محض و باطل است. وی می‌گفت که مبدا تثلیث، یکی از ابداعات کلیسای کاتولیک است و مسیحی صحیح‌الاعتقاد که به متن انجیل عمل می‌کند، هرگز نمی‌تواند به الوهیت بشری به اسم عیسی (علیه السلام) اذعان نماید و عقلاً محال است که از اجزای ثلاثه، سه شخصیت خدای واحدی ترکیب ‌شود. سیروتوس می‌گفت: به دین رسولان و آباء اولیۀ کلیسا، که هرگز چیزی از آموزه عجیب و غریب تثلیث نشنیده بودند، بازگشته است.

 عاقبت سروتوس کتابی به نام "درباره‌ی‌ خطاهای تثلیث" نوشت اما در نهایت توسط یکی از بزرگترین الهیدانان مسیحی و از سران پروتستان یعنی جان کالون زنده زنده سوزانده شد! و حتی خاک گل کوزه گران هم نشد؛ تا اثبات شود پروتستان و کاتولیک در اعمال خشونت علیه مخالفان هیچ تفاوتی ندارند!

تاریخ جامع ادیان، جان بایر ناس، ص 681