وهابیت در شبهه جدیدی، می‌گویند امّ‌المؤمنین عایشه به قصد امر به معروف و اصلاح امت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) قیام کرد؛ اما امام حسین (علیه‌السلام) به‌خاطر اینکه سودای حکومت در سر داشت به کربلا رفت.

در پاسخ باید گفت خبر از نحوه شهادت امام حسین (علیه‌السلام) و اهمیت تبرک خاک آن سرزمین توسط رسول خدا (صلّی‌اللّه‌علیه‌وآله) یکی از دلایل فضیلت قیام سیدالشهداء (علیه‌السلام) است. احادیث فراوانی از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در کتب اهل سنت و در فضیلت خاک سیّدالشهداء (علیه‌السلام) و قیام ایشان صادر شده است.[۱]

همچنین روایاتی از حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در نهی همسرانش از شرکت در جنگ صادر شده است که از جمله آن‌ها می‌توان به حدیث زیر اشاره کرد:
«رسول خدا (صلّی‌اللّه‌عليه‌وآله) به همسران خود فرمودند: كدام‌يک از شما، همان كسی خواهد بود كه سگ‌های منطقه فلان بر او پارس خواهد كرد؟! ای حميراء (عایشه) مبادا تو آن زن باشی!»[۲]

نتیجه اینکه امّ المؤمنین عایشه بارها توسط رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از حضور در جنگ (جمل) نهی شده بود اما قیام امام حسین (علیه‌السلام) تربت ایشان، زیارت ایشان و دوست داشتن ایشان بارها مورد تأیید و تأکید حضرت ختمی مرتبت بوده است. فلذا این موضوع بر هر انسان منصفی واضح خواهد بود.

پی‌نوشت:
[۱]. مجمع الزوائد، هیثمی، ج9، ص188ـ189.
[۲]. کتاب الفتن، نعیم بن حماد، ج۱، ص۸۴، ح۱۸۹.

برای مطالعه به مقاله: «آیا جنگ جمل برتر از واقعه کربلا است؟!» مراجعه کنید