عرفان در اصطلاح اسلامی، یعنی حرکت کردن برای رسیدن به درجه عالی از شناخت، اُنس و ارتباط با خداوند. اگر فردی به آن درجه واقعی و عالی رسید؛ در حقیقت به نهایت درجه عرفان نائل شده که می‌توان او را عارف حقیقی نامید. هستند کسانی که ادعا دارند به دنبال خدا و معرفت او هستند؛ ولی برنامه سلوکی آن‌ها منطبق با آموزه‌های عرفان اسلامی نبوده و با بی‌راهه رفتن، عملا ً هیچ نتیجه‌ای عاید آنها نمی‌شود.