عرفان در اصطلاح اسلامی، یعنی حرکت کردن برای رسیدن به درجه عالی از شناخت، اُنس و ارتباط با خداوند. اگر فردی به آن درجه واقعی و عالی رسید، در حقیقت به نهایت درجه عرفان نائل شده که می‌توان او را عارف حقیقی نامید. هستند کسانی در گوشه و اطرف عالم که ادعا دارند، آن‌ها نیز به دنبال خدا و معرفت او هستند؛ ولی برنامه سلوکی آن‌ها منطبق با آموزه‌های عرفان اسلامی نبوده و  با بی‌راهه بردن، عملا ًهیچ نتیجه‌ای عاید انسان نمی‌شود.