در کل مسیحت اگر بتوان سه نقطه‌ی عطفی ذکر نمود، "حکم به رسمیت شناختن مسیحیت در امپراطوری روم از طرف کنستانتین امپراطور روم، یکی از آن‌هاست. تا قبل از سال 313 میلادی مسیحیت از ادیان انحرافی در امپراطوری شمرده می‌شد اما از این تاریخ شاهد حضور گسترده‌ی این دین در سطح اجتماع هستیم. دلیل این امر هم ادعای کنستانتین است که بیان کرد در یکی از جنگ‌ها برای گسترش قلمروی امپراطوریش در مکاشفه‌ای به او علامت صلیب نشان داده شد و با این سفارش که با این علامت می‌تواند به پیروزی برسد(سرگذشت مسیحیت در طول تاریخ، ارل کرنز، ارمان رشدی، انتشارات ایلام 2008، ص 137)؛ بسیاری در این ادعای او تشکیک می‌کنند و به حق باور دارند که کنستانتین صرفا قصد بهره‌برداری سیاسی از مسیحیت را داشته و ایمان به مسیحیت او را منکردند. این کشیش مسیحی هم، هم‌نظر با اکثریت محققان، در ایمان واقعی امپراطور تشکیک می‌کند. این اعتراف در ضمنش اعتراف دیگری نهفته است و آن اینکه اولین نقطه‌ی عطف مسیحیت مساوی بوده با سواستفاده از مسیحیت توسط حاکمان!