یکی از مشکلات در مواجهه با عرفان‌های نوظهور، نداشتن علم دقیق عموم جامعه و حتی بعضی مروجین این فرقه‌ها از مبانی و اصطلاحات آن فرقه است. ما در جامعه در برخورد اولیه با فردی که از یوگا دفاع می‌کند پی می‌بریم وی با اصطلاحات یوگا و مکتب آن هیچ آشنایی ندارد و اساسا وی سعی می‌کند برای آموزه‌های موجود در یوگا حدیث یا روایت در دین بیاورد تا برای ما اثبات کند که یوگا نیز معنویتی الهی است!

یکی از مراحل یوگا «سشه» است، «سشه» یعنی نظافت کردن؛ در مواجهه با یوگا کاران چنین می‌گویند. در اسلام نیز بسیار به نظافت تاکید شده است. فطرت و عقل نیز نظافت را می‌پسندد. اما غافل از این‌که «سشه» آن نظافتی نیست که در ذهن ما است و انسان‌ها انجام می‌دهند. بلکه منظور از «سشه» چند عمل خاص است. مانند نوشیدن آب نمک و استفراغ آن، کشیدن آب به داخل روده و سپس تخلیه‌ی آن، وارد کردن نخ از یک سوراخ بینی و خارج نمودن آن از سوراخی دیگر و غیره...
اساسا اگر به محل زندگی هندوها مراجعه کنید می‌بینید که آن‌ها در مکانی کاملا آلوده و کثیف زندگی می‌کنند.