پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب - چهارشنبه سوری، از اقدامات مربوط به عرب عصر جاهليت بوده است؛ يا در بهترين حالت، تركيبی از رفتارهای بومی ايرانی و سنت‌های عرب عصر جاهلی است.(۱)

با این اوصاف نورعلی تابنده قطب سابقه فرقه‌ی دراویش گنابادیه، در رابطه با چهارشنبه سوری متمسک به تفسیر به رای آیات قرآن شده و پریدن از روی آتش را مستند به آیات و روایات می‌کند و آن را عملی مقدس می‌شمارد و می‌گوید:
«پیغمبر فرمود من هم وارد آتش می‌شوم، منتهی من از روی آن می‌پرم! یعنی آتش اول سرد مس‌شود و بعد من می‌پرم! اینه که این جزو آیه قرآنه!!»(۲)

واقعاً جای تاسف و تعجب دارد از کسی که خودش و پیروانش او را قطب عالم امکان می‌دانند، مردم و جوانان را تشویق به عملی می‌کند که نه تنها ضد اسلامیست بلکه در نظر تمام عاقلان و بزرگان عملی خلاف عقل و قانون است و هر ساله موجب خسارات جانی و مالی بسیاری می‌شود.

بدعتی که امروزه تبدیل به کابوسی برای خانواده‌ها شده و ایجاد مزاحمت، تلفات جانی و مالی، قطع عضو و آسیب رسیدن به کسانی که حتی در مراسم حضور ندارند و تنها رهگذری ساده هستند، از دست آوردهای آنست.

پی‌نوشت:
۱. جهانگير اوشيدری، دانشنامه مزدَیَسنا، تهران: نشر مركز، 1389، ص ۳۳۳، ذیل عنوان «سوری»
۲. سخنرانی ۲۵ اسفند ۹۴