پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از بخش‌های عهد قدیم (تورات)، کتاب اِستِر (Esther: אְֶסתֵּר) نام دارد و در آن حکایت شده که خشایارشا (Xerxes) پادشاه هخامنشی، با یک دختر یهودی به نام اِستِر ازدواج می‌کند. در آن زمان، ایرانیان هیچ تصوّر مثبت و حس خوشی نسبت به یهودیان نداشتند. به همین سبب، قوم بنی‌اسراییل در ایران، تحت فشار بودند. پس از مدتی، اِستِر به همراهیِ یکی از خویشاوندانش به اسم مُردخای (מָרְדֳּכַי: Mordekhai)، در فکر و ذهن خشایارشا نفوذ کرده؛ از او جِواز کشتار ایرانیان را گرفتند. پس "قرعه" انداخته و روزهای 13 الی 15 ماه آدار (از ماه‌های تقویم یهودی) به عنوان روز موعود معیبن شد. یهودیان به خانه‌های ایرانیان تاخته، حدود هشتاد هزار ایرانی را قتل‌عام کردند. به صغیر و کبیر رحم نکردند. از آن سال، یهودیان در سراسر جهان، این روز را به عنوان پوریم (Purim) جشن می‌گیرند (پوریم در لغت به عنوان قرعه است). یهودیان ایران، هرچند این روز را به عنوان "روز پیروزی قوم خداوند" جشن می‌گیرند، اما می‌کوشند که حکمتِ این جشن، موجب رنجش ایرانیان نشود. لیکن در اراضی اشغالی، به ویژه در اورشلیم و تل‌آویو، قضیه متفاوت است. صهیونیست‌ها هر ساله، پوریم را با عنوان "ایرانی کُشون" در اراضی اشغالی قُدس جشن می‌گیرند. آنان درباره‌ی این جشن، عبارتی مشهور دارند و می‌گویند: «باید به قدری مشروب خورد تا فرق "سلام" و "ناسزا" را متوجه نشویم».

چند نکته:

- اکثر کانال‌ها و سایت‌های به ظاهر میهن‌پرست که از هویت اصیل آریایی (؟!) دفاع می‌کنند، در سال‌های اخیر حاضر نشدند این رفتار صهیونیست‌ها را محکوم کنند. بلکه به دفاع از اسراییل برآمده و مدعی شدند: «رخ‌داد پوریم از لحاظ تاریخی، قابل اثبات نیست. یعنی احتمالاً داستان پوریم، جعلی است». در پاسخ می‌گوییم یک قاعده عقلانی وجود دارد که «إقرارُ العُقَلاء عَلی اَنفُسِهِم نافِذ» یعنی هر انسانی که از جهت عقلی در حد متوسط باشد، اگر علیه خود اعترافی کند، آن اعتراف نافذ و قابل قبول است. حال که صهیونیست‌ها به چنین جنایتی اعتراف دارند، چرا برخی از پذیرش آن گریزان اند؟ حتی اگر فرض کنیم چنین قضیه‌ای از لحاظ تاریخی رخ نداده باشد، باز هم ادعای صهیونیست‌ها و سرمستی آنان از چنین ادعایی، جای ناراحتی ندارد؟ مثالی بزنم. شخصی هر روزجلوی خانه‌ی شما، به مدتی نیم ساعت موزیک شاد پخش کرده و می‌رقصد و می‌گوید: «من پدر شما را کشتم و به مادر شما تجاوز کردم»! شما حتی اگر مطمئن باشید که او دروغ می‌گوید، باز هم چنین ادعای زشتی از سوی آن شخص قابل تحمل نیست. حتماً با پلیس در میان می‌گذارید، یا از او شکایت می‌کنید یا به هر طریق با او برخورد می‌کنید. به همین صورت، اینکه صهیونیست‌ها مدعیِ «ایرانی کُشون» هستند و سالروز چنین ماجرایی را جشن می‌گیرند، اهانت به هویت ایرانی است. لیکن باز هم می‌بینیم که اغلب رسانه‌های آریایی‌گرا، اصرار به سکوت و تغافل دارند!

- در سال‌های اخیر، رژیم صهیونیستی، جشن پوریم را به مدارس ابتدایی و مهدکودک‌ها کشانده است. مفهوم این اتفاقی، تنها یک چیز است. اینکه صهیونیست‌ها اصرار دارند بُغض نسبت به ایرانیان را از خردسالی به فرزندان خود بیاموزند. در این سوی میدان، رسانه‌های مزدور و برخی از ساده‌دل‌ها، به ما می‌گویند «مرگ بر اسراییل» نگویید چون انرژی منفی به خودمان برمی‌گردد! در حالیکه «مرگ بر اسراییل» همان «مرگ بر ستمگری» است و تلاش برای نابودی اسراییل، همان تلاش برای نابودی یک غده سرطانی است. این عینِ انرژی مثبت است.

«7 اسفند 99، مصادف با 25 فِوریه 2021 رو پوریم است.»