برخی از علمای اهل سنت، از جمله ابن‌حجر عسقلانی، شارح صحیح بخاری، درباره‌ی شراب‌خواری گروهی از صحابه پیامبر اکرم و نزول آیاتی از قرآن، در محکومیت عمل آنان و حرمت تدریجی آن، روایتی را در کتاب خود نقل کرده که تخلفات اصحاب پیامبر را بار دیگر بیان می‌دارد. در این روایت، نام این افراد برده شده که در خانه ابوطلحه جمع شدند و به شراب‌خواری پرداختند و چون یکی از ایشان (ظاهراً ابوبکر بوده)، و بیش از همه مست شده بود، اشعاری در مدح کشتگان کفار جنگ بدر سرود. آن‌گاه که خبر می‌گساری آن‌ها به پیامبر اکرم رسید، حضرت از این اقدام آن‌ها بسیار خشمگین و عصبانی شد و نسبت به عمل ایشان اقداماتی را انجام داد؛ ابن حجر عسقلانی نام ایشان را در روایت زیر این‌گونه آورده است که: «ابن حجر عسقلانی بعد از معرفی این اسامی در ادامه می‌نویسد: ... سپس به گونه‌ای دیگر، گزارشی از طریق بزّار خواندم که انس گفته من در آن روز ساقی گروه شرابخواران بودم و در میان شرابخواران مردی بود که او را ابوبکر می‌گفتند و چون شراب را سر کشید این شعر را خواند: مادر بکر را به تندرستی درود بفرست... در این هنگام مردی از مسلمانان وارد شد و گفت مگر نمی‌دانید که فرمان حرمت شرابخواری نازل شده است؟ منظور از ابوبکر در این روایت ابوبکر بن شغوب است. البته برخی گمان کرده‌اند که این شخص همان ابوبکر صدیق است ولی چنین نیست. اما از آنجایی که نام عمر بن خطاب هم در لیست شرابخواران وجود دارد، این مطلب گویای آن است که ابوبکر در این روایت همان ابوبکر صدیق -خلیفه اول- است و خطایی در این نقل روی نداده است...»[1]
از طرف دیگر، افراد مغرضی مانند ابن‌تیمیه ناصبی که کینه او نسبت به اهل بیت پیامبر و خصوصاً حضرت علی (علیه‌السلام) مشخص است، برای این‌که کمی از جایگاه بد خلفا و صحابه پیامبر، از این تخلفات بکاهد، کینه و دشمنی خود را نسبت به اهل بیت پیامبر نشان می‌دهد، و بلافاصله تهمت شراب‌خواری را -العیاذ بالله- به حضرت علی (علیه‌السلام) می‌زند، تا به همگان این‌طور بقبولاند، که شراب‌خواری مرسوم بوده و چیز مهمی نبوده؛ چرا که در میان اهل بیت پیامبر هم مورد استفاده بود است؛ در نتیجه در کتاب خود می‌گوید: «هنگامی‌که علی نماز خواند، در نماز خواندن خود خلط و اشتباه کرد و خداوند این آیه را نازل فرمود که: (ای کسانی‌که ایمان آوردید! در حال مستی به نماز نزدیک نشوید، نا بدانید چه می‌گویید).»[2]
و در شبکه‌های ماهواره‌ای وهابیت[3] هم پیروان ابن تیمیه به این قضیه دامن می‌زنند و این‌چنین می‌گویند که: روزی علی (علیه‌السلام) در حال مستی به مسجد پیامبر وارد شد، پیامبر از این وضع علی (علیه‌السلام) ناراحت شده و آن‌گاه بود که آیه: « يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُکاري.» نازل شد که مسلمین در حالت مستی نماز نخوانند.
یا للعجب و العیاذ بالله از این تهمت و یاوه‌گویی او نسبت به کسی‌که خداوند در قرآن او را مصداق آیاتی مانند آیه تطهیر خوانده، اما مغرضین و دشمنان اهل بیت پیامبر اکرم ناجوانمردانه این‌گونه سخنان را بیان می‌کنند؛ اینان هیچ قصد و منظوری ندارند، جز این‌که در قلوب ایشان مرض است و خداوند بر مرض ایشان می‌افزاید و رسوایشان می‌کند.
فاعتبروا یا اولی الابصار

پی‌نوشت:

[1]. «... قوله کنت أسقی اباعبیده...و اباطلحه... و منهم ابا ایّوب... و ابا دجانه و سهیل بن بیضاء... و معاذ بن جبل و ابیّ بن کعب نفراً... عن انس بن مالک انّ القوم کانوا أحد عشر رجلاً... عن انس انّ ابابکر و عمر کانا فیهم... ثم وجدت عند البزّار من وجه آخر عن انس قال کنت ساقی القوم و کان فی القوم رجل یقال له ابوبکر فلمّا شرب قال -تحیی بالسلامه امّ بکر...- الأبیات فدخل علینا رجل من المسلمین فقال قد نزل تحریم الخمر... الحدیث و ابوبکر هذا یقال له ابوبکر بن شغوب فظنّ بعضهم انّه ابوبکر الصدیق و لیس کذلک لکن قرینه ذکر عمر بن خطاب تدل علی عدم الغلط فی وصف الصدیق فحملنا تسمسه عشره...» فتح الباری  شرح صحیح بخاری، ابن حجر عسقلانی، دارالمعرفه، بیروت، لبنان، باب نزول تحریم الخمر، ج10 ص37 حدیث5260.
[2]. «و قد انزل الله تعالی فی علیّ -يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُکاري...[نساء/43] لمّا صلّی فقرأ و خلط.» منهاج السنه النبویّه، ابن تیمیه، موسسه قرطبه، قاهره، مصر، ج7 ص237.
[3]. «شيعيان، در رد اتهام شراب خواری به امير مؤمنان (ع) كه توسط اهل سنت مطرح شده است، چه پاسخی دارند؟»