متن مقاله
بعد از رحلت پیامبر اکرم، برخی از اصحاب آن حضرت در سقیفه بنی‌ساعده جمع شدند، در حالی‌که بسیاری از اصحاب شاخص پیامبر در آن اجتماع غیر قانونی و به دور از شرع مقدس اسلام، حضور نداشتند و در شورایی که از دو گروه اندک از انصار و مهاجرین بودند، تصمیمی خطرناک گرفتند که در ظاهر امر، صلاح مسلمانان در آن ملاک قرار گرفته بود، مبنی بر این‌که بعد از رسول خدا چه کسی جانشین آن حضرت شود و این امر در حالی بود که همگان می‌دانستند که خلافت و جانشینی از آن کسی است که از ابتدای امر و در دوران نوجوانی تا زمان رحلت پیامبر یار و همراه آن حضرت بود. خصوصاً دو جریان مهم تاریخی که بزرگان اهل سنت بر آن صحه گذاشتند و آن را در کتب خود درج کردند و آن قضیه یوم الانذار و دیگری جریان غدیر خم بود و اصحاب پیامبر هم تا زمان زنده بودن پیامبر، این موضوع برای ایشان معلوم و آشکار بود.
در کنار این وقایع، عنایت ویژه پیامبر اکرم به اهل بیت خود، یکی دیگر از مسائلی بود که باید همگان به آن توجه می‌کردند، خصوصاً آیات اختصاصی در قرآن در شأن اهل بیت و تذکرات آن حضرت نسبت به خانواده‌ی خود در مناسبت‌های مختلف این نکته را به همگان گوشزد کرد، که اهل بیت پیامبر، نه تنها که نباید فراموش شوند، بلکه باید حرمت و احترام ایشان حفظ گردد و به مصداق صریح آیه مودت در قرآن که خداوند می‌فرماید: «قُل لا أَسئَلُكُم عَلَیهِ أَجراً إِلاَّ المَوَدَّةَ فِی القُربى.[شوری/33] بگو هیچ اجر و پاداشی از شما نمی‌خواهم، الاّ محبت و دوستی اهل بیت من.» پس به آن‌ها محبت و دوستی کنند و این مودت را فراموش نکنند.
اما چه شد که بعد از رحلت پیامبر، برخی از افراد گستاخ، آن‌گونه با اهل بیت رفتار کردند که تاریخ از گفتن آن شرم دارد. برخی از بزرگان اهل سنت، بعد از رحلت پیامبر را این‌گونه یادآوری می‌کنند: مثلاً ابوبکر خودش اعتراف کرد که: «لیتنی لم أکشف بیت فاطمه و لو اعلن علیّ الحرب.[1] ای کاش به خانه فاطمه تجاوز نکرده بودم، هر چند که علیه من اعلان جنگ شده بود.» و چرا دختر پیامبر اسلام که مصداق صریح آیه تطهیر است و از این آیه معصوم بودن او کشف می‌شود، در هر نمازی غاصبین را نفرین می‌کرد؟»[2] ابوبکر چگونه می‌تواند خود را جانشین و خلیفه رسول خدا بداند و توصیه کند که از اهل بیت پیامبر محافظت و مراقبت شود؟ یکی از بزرگان اهل سنت ذیل آیه مودت [شوری/33] می‌نویسد: بخاری از ابوبکر نقل می‌کند که گفت: «ارقبوا محمداً صلی الله علیه -وآله- وسلّم فی اهل بیته.[3] خوش رفتاری و مراقبت کنید محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را، درباره‌ی اهل بیتش.»
در نتیجه ناگفته هویداست که چه کسانی بعد از رحلت پیامبر در حق دختر او جنایات زیادی را مرتکب شدند و نسبت به پسرعم رسول خدا یعنی حضرت علی (علیه‌السلام) که نزدیکترین افراد از مصادیق اهل بیت پیامبر است و پیامبر اکرم سفارش او را، بیش از هر کس دیگری کرده بود، عمل کردند. راستی ابوبکر، خود قبل از همه، عملاً معنای مراقبت از اهل بیت پیامبر را که راوی حدیث است، چگونه نشان داده است...؟؟؟!

پی‌نوشت:

[1]. الاموال، ابوعبیده قاسم بن سلام، دارالفکر، بیروت، لبنان، ص131.
الامامه و السیاسه، ابن قتیبه دینوری، دار الاضواء، بیروت، لبنان، ج1 ص24.
تاریخ طبری، طبری، دار المعارف، قاهره، مصر، ج2 ص619 حوادث سنه 13هجری.
مروج الذهب، مسعودی، منشورات دارالهجره، قم، ایران، ج1 ص414.
شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، مکتبه آیت الله نجفی مرعشی، قم، ایران، ج2 ص46-47.
تاریخ الاسلام، ذهبی، موسسه الرساله، بیروت، لبنان، ج1 ص388.
کنزالعمال، متقی هندی، موسسه الرساله، بیروت، لبنان، ج5 ص631.
[2]. الامامه و السیاسه، ابن قتیبه دینوری، دار الاضواء، بیروت، لبنان، ج1 ص14.
[3]. تفسیر در المنثور، سیوطی، دارالفکر، بیروت، لبنان، ج6 ص7.