احادیث مهدویت از مسلّمات شیعه و سنّی بوده و هر دو مذهب، روایات آن را صحیح، متواتر و غیر قابل انکار دانسته‌اند. با این وجود برخی با این دستاویز که بخاری و مسلم در دو کتاب خود «صحیحین» آن را روایت نکرده‌اند، تلاش در انکار این روایات کرده‌اند.

در پاسخ می‌گوییم اگر بنا باشد شبهه‌کنندگان، اعتبار روایات را به این بهانه که در کتاب بخاری یا مسلم و یا حتی در صحاح ستّه اهل‌سنت نیامده، زیر سؤال برند، باید هزاران روایت و بخش عمده‌ای از فقه، تفسیر، تاریخ، احکام و... خود را به دست فراموشی سپرده و خط بطلان بر آن‌ها کشند؛ به عنوان نمونه، بخاری در کتاب خود حدود 7000 حدیث آورده که حدود نیمی از آن تکراری است، در حالی‌که مدّعی است 300 هزار حدیث حفظ بوده که 100 هزار حدیث آن صحیح بوده، آیا شبهه‌کنندگان حاضرند مسئولیت سخن خود را بپذیرند؟ ابن‌الصلاح یکی از علمای اهل‌سنت و مورد قبول وهّابیت گوید: «محمد بن اسماعیل بخاری گفته: من صدهزار حدیث صحیح و دویست‌هزار حدیث غیر صحیح از حفظ داشته‌ام، در حالی‌که او در کتاب موسوم به «الجامع الصحیح المختصر» (همان کتاب مشهور به صحیح بخاری) بیش از 7275 حدیث با احادیث مکرّر، نقل نکرده و بنا بر نظر برخی با حدف احادیث تکراری 4000 حدیث است.»[1] آیا می‌توان گفت گستره‌ی روایات اهل‌سنت، محدود به همین مقدار روایات موجود در کتاب بخاری و مسلم است و ده‌ها هزار روایت دیگر که در کتاب‌های روایی دیگرشان آمده، بی‌اعتبار و باطل است؟

پی‌نوشت:

[1]. «... و قال البخاریّ: أحفظ مائة ألف صحیح و مائتی ألف حدیث غیر صحیح، و جملة ما فی کتابه سبعة آلاف و مائتان و خمسة و سبعون حدیثا بالأحادیث المتکرّره. و قیل: إنّها بإسقاط المکرّرة أربعة آلاف حدیث.» علوم الحدیث، أبو عمرو عثمان بن عبد الرحمن الشهرزوری، دارالفکر، بیروت، ج 1، ص 20.