مهدویت به عنوان باوری مشترک در میان مسلمانان به مثابه عنصری امید بخش در نظر گرفته شده است. این اعتقاد از سوی وهابیت نیز مورد قبول قرار گرفته و بر آن مهر صحت نهاده شده است. به عنوان مثال محمد بن عبدالوهاب (موسس وهابیت) با اشاره به روایاتی در باب فتن و نشانه‌های قیامت و ... به مساله مهدویت اشاره کرده است که اعتقاد به مهدی موعود از آن نتیجه گرفته می‌شود.[1]|
عبدالعزیز بن باز نیز به پیروی از سرکرده خود، اخباری که بر مساله مهدویت اشاره می‌کند را متواتر دانسته و خروج امام مهدی (علیه‌السلام) را در آخر الزمان شبیه اجماع می‌داند.[2]
اما این اشتراک نظر در اصل مهدویت نباید موجب چشم‌پوشی از دیگر اختلاف نظرات بن‌باز با دیگر علمای اهل‌سنت و حتی هم مسلکان وی گردد. به عنوان مثال بن‌باز معتقد است که حضرت مهدی (علیه‌السلام) هم نام پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و نام پدر وی نیز هم نام پدر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است.[3] این در حالی است که بنا به اعتراف مقدسی شافعی، اگرچه قول هم نام امام مهدی (علیه‌السلام) با اسم پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مورد توجه است؛ اما ائمه حدیث، فراز یکی بودن نام پدران امام مهدی (علیه‌السلام) و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را در حدیث دخیل نمی‌دانند.[4]

پی‌نوشت:

[1]. محمد بن عبدالوهاب، احادیث الفتن و الحوادث، تحقیق: عبدالعزیز بن زید الرومی و محمد بلتاجی و سید حجاب، ریاض، مطابع الریاض، بی تا، 234 – 245.
[2]. بن باز، عبدالعزیز، فتاوی نور علی الدرب، به کوشش عبدالله بن محمد الطیار و محمد بن موسی بن عبدالله الموسی، ریاض، مدار الوطن للنشر، بی تا، ج 1، 356. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
بن باز، مجموعه فتاوی و مقالات متنوعه، محمد بن سعد الشویعر، ریاض، دار القاسم للنشر، ج 4، ص 97.
[3]. بن باز، مجموعه فتاوی و مقالات متنوعه، همان، ص 90 و 91 و 98 تا 102.
[4]. مقدسی شافعی، یوسف بن یحیی، عقد الدرر فی اخبار المنتظر، تحقیق: مهیب بن صالح البورینی، اردن، مکتبه المنار،1410 ق، ص 89 تا 90. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.