نقدی بر کمپین آزادی بهائیان در یمن

  • 1397/02/01 - 22:40
در پی بازداشت تعدادی از بهائیان در یمن به جرم تبلیغ بهائیت و جاسوسی برای رژیم صهیونیستی، تشکیلات بهائی، بعلاوه‌ی جلب حمایت‌های سازمان ملل از وابستگان خود در یمن، اقدام به انتشار هشتگ‌هایی با محتوای آزادی بهائیان در یمن نمود. این در حالیست که این اقدام تشکیلات بهائیت، با تعالیم بهائی و توصیه‌ی ظلم‌پذیری پیشوایانش در تضاد است.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در پی بازداشت تعدادی از بهائیان در یمن به جرم تبلیغ بهائیت و جاسوسی برای رژیم صهیونیستی، تشکیلات بهائی، بعلاوه‌ی جلب حمایت‌های سازمان ملل از وابستگان خود در یمن [1]، اقدام به انتشار هشتگ‌هایی در فضای مجازی (مخصوصاً در کشورهای عربی) با محتوای آزادی بهائیان در یمن نمود. بدون شک این اقدام تشکیلات بهائیت، ضمن تلاش برای امتیازگیری در مجامع بین‌المللی، با هدف برانگیختن حس ترحم مخاطبین و در نتیجه تبلیغ تأثیرگذار این فرقه، پیگیری می‌شود.
اما در بررسی این اقدام تشکیلات بهائیت می‌گوییم:
اولاً: بر اساس قانون کشور یمن، تبلیغ فرقه‌ی بهائیت در این کشور ممنوع است.[2] اما تشکیلات بهائیت در این کشور، با پشتیانی رژیم صهیونیستی و در قالب جنگی نرم، به قانون‌شکنی و جاسوسی در این کشور اشتغال داشته تا ضمن جلب توجه جهانیان به خود، ابزاری برای لاپوشانی جنایات محور غربی عربی در یمن شود. از طرفی تشکیلات بهائیت که بر اساس متون (به اصطلاح) دینی‌اش، خود را پیرو بی‌چون و چرای قوانین حکومت‌ها می‌داند [3]، دیگر به راه انداختن این جنجال بین‌المللی برای آزادی پیروان قانون‌شکنش چه توجیهی دارد؟! همچنین به راه‌اندازی جبهه‌ای سیاسی و تلاش برای فشار بیشتر بر کشوری مسلمان، از فرقه‌ای که یکی از آموزه‌های اصلی‌اش را عدم مداخله در سیاست می‌داند [4]، چه معنایی می‌دهد؟!
ثانیاً: بر فرض محال هم که تشکیلات بهائیت در یمن به دنبال جاسوسی نبوده و اقداماتش بر خلاف قوانین این کشور نیست و حکومت فعلی یمن هم ظالم باشد، حال باید پرسید که مگر نه بهائیان (بر اساس تعالیم پیامبرخوانده‌شان) می‌بایست دست بوس ظالمین باشد؟! مگر نه اینست که عبدالبهاء (پیشوای بهائیان)، به پیروانش دستور داده همچون گوسفند، تسلیم ظالمین و ستمگران باشند؟! همچنان که می‌خوانیم: «... اگر ستم‌کاری دست تطاول بگشاید و مانند گرگ تیزچَنگ هجوم نماید، اَحبای الهی مانند اَغنام (گوسفند) تسلیم شوند. لهذا مقاومت ننمایند بلکه تیغ و شمشیر را به شَهد و شیر مقابله نمایند. زخم به جِگرگاه خورند، دست قاتل را ببوسند و در سَبیل الهی جانفشانی نمایند. از برای ستم‌کار اِستغفار کنند و  طلب عَفو از پروردگار نمایند».[5] با این حال آیا سیاسی‌کاری بهائیت برای افزایش فشار بر کشوری مسلمان که گرفتار جنگ و قحطی و محاصره‌ی همه‌جانبه است، معنای دست‌بوسی و یا مطیع بودن مثل گوسفند می‌دهد؟!
البته بدون شک در نگاه بهائیت، گوسفند ظالمین بودن، یعنی مطیع اربابان غربی ایشان بودن؛ یعنی تسلیم شدن در برابر تجاوز گرگ‌صفتان غربی و نوچه‌های عربستانی آن‌ها؛ نه سکوت کردن در برابر محکومیت اتباع مجرم بهائیت!

پی‌نوشت:
​[1]. جهت مطالعه‌ی بیشتر، بنگرید به مقاله‌ی: بهائیان یمن ابزار لاپوشانی جنایت‌های ائتلاف سعودی!
[2]. خبرگزاری مشرق، تیتر خبر: ماجرای محاکمه یک بهائی در یمن چیست، 1393/10/30، کد خبر 382004.
[3]. همچنان که عبدالبهاء، از ویژگی‌های یک بهائی را اطاعت از حکومت و عدم همراهی با آزای طلبان می‌داند: ر.ک: عباس افندی، مکاتیب، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، 134 بدیع، ج 8، ص 246.
[4]. ر.ک: اشراق خاوری، گنجینه‌ی احکام حدود، بی‌جا: مؤسسه‌ی ملّی مطبوعات امری، سوم، 128 بدیع، ص 267.
[5]. عباس افندی، مکاتیب، مصر: به همّت فرج‌الله زکی الکردی، 1921 م، چاپ اول، ج 3، ص 123.

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.