درحالی که صوفیان پیشین شعار صلح کل سر داده و مردم با این منش، صوفیان را میشناختند، اما امروزه با شرارت‌هایی که از صوفیه سرزده است، دیگر کسی نام صوفی را مترادف با صلح و صفا نمی‌داند، بلکه بیشتر ایشان را به نام اغتشاش‌گران مردم‌فریب می‌نشاسند. درحالی که صوفیان امروزی سعی داشتند خود را مردمی صلح کلی معرفی کنند، و در شعارهای خود بدان اشاره می‌کردند، به طوری که قطب ایشان درباره صلح کل می‌گفت: «مادامی که پیروان ادیان به یک نتیجه واحد نرسیده‌اند، باید برای استقرار صلح جهانی، به همه ادیان احترام گذارد و به آنها اهمیت داد و امکاناتی را برای آنان فراهم کرد که بتوانند جستجوی خودشان را ادامه بدهند تا در راه وحدت ادیان موفق بشوند. ولی همانطور که گفته شد امروز نمی‌توان از وحدت ادیان دم زد، بی آنکه عقیده دیگری را محترم شمارد.»[1]
قطب فرقه سلطان علیشاهی با اینکه اعتراف به صلح کلی بودن خود دارد، ولی در عمل بدان پایبند نیست، و اوایل اسفند 1396 با حمایت غیر مستقیم از پیروان خود فاتحه صلح کل را خواند و آن را با دستان خود به خاک سپرد و نتیجه آن کشته شدن تعدادی از مامورین اجرای نظم و امنیت کشور بود. این همان صلح کلی است که صوفیه در شعار از آن دم میزنند ولی وقت عمل به آن فرا می‌رسد، خلاف آن عمل می‌کنند. این واقعه نشان‌دهنده تفاوت عملکرد صوفیان در حرف و عمل است.
پی‌نوشت:
[1].تابنده نورعلی، صلح ادیان، پیام به کنفرانس صلح ادیان که از جانب بنیاد هماهنگی ادیان و صلح جهانی در فروردین 1384 در هندوستان برگزار شد، صص 5 و 6