یکی از نمازهایی که اهل‌سنت در شب‌های ماه رمضان به جماعت می‌خوانند، نماز تراویح است. ولی آن‌چه که در منابع معتبر اهل‌سنت آمده این است که بسیاری از صحابه و حتی خلفاء نیز به نماز تراویح، به‌طور جماعت اعتقادی نداشته و آن را انجام نمی‌دادند.
بدرالدین عینی صاحب کتاب عمدة القاری، که یکی از مشهورین از محدثین اهل سنت است، در کتابش به نقل قول بزرگان اهل سنت می‌پردازد و اسامی افرادی را که به نماز تراویح به‌طور جماعت اعتقاد نداشته و آن را نمی‌خواندند ذکر می‌کند.
طحاوی به نقل از نافع و ابن ابی‌شیبه گفته‌ است که ابن‌عمر در ماه رمضان نماز تراویح را به جماعت نمی‌خواند، هم‌چنین مالک و شافعی و ربیعه نماز در خانه را افضل از جماعت می‌دانستند و مالک و ربیعه و بسیاری از علمای ما نماز تراویح را به‌طور جماعت نمی‌خواندند. مالک گفته است که من نیز چنین می‌خواندم  و رسول خدا نماز تراویح نمی‌خواند، مگر در خانه‌اش. (عمدة القاری: ج5، ص458، باب 5، ح1129)
همین یک سند برای ابطال نمازی که در حال حاضر بین اهل سنت رایج است، کافی است. چرا که بنابر گفته مالک، برخلاف سنت رسول خدا می‌باشد.

پی‌نوشت:

عمدة القاری شرح صحیح بخاری، بدرالدین عینی، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج5، ص458، باب 5، ح1129. «قلت: روى الطحاوی عن نافع عن ابن عمر أنه كان لا يصلي خلف الإمام في شهر رمضان. و أخرج ابن أبي‌شيبة أيضا في مصنفه عن ابن عمر أنه كان لا يقوم مع الناس في شهر رمضان. و ذهب مالك و الشافعي و ربيعة إلى أن صلاته في بيته أفضل من صلاته مع الإمام. قال أبوعمر اختلفوا في الأفضل من القيام مع الناس أو الانفراد في شهر رمضان فقال مالك و الشافعي صلاة المنفرد في بيته أفضل. و قال مالك و كان ربيعة و غير واحد من علمائنا ينصرفون و لا يقومون مع الناس و قال مالك و أنا أفعل ذلك و ما قام رسول الله إلا فی بيته...