عایشه، دختر ابوبکر، از زنان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است که بعد از رحلت حضرت خدیجه (سلام الله علیها) به ازدواج با پیامبر اکرم در آمد، و تاریخ اسلام و مذاهب فریقین به این موضوع اذعان دارند. برخی از بزرگان اهل سنت او را همسر پیامبر در دنیا و آخرت می‌دانند؛ اما ابن سعد حدیثی از پیامبر نقل می‌کند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به همسران خود فرمودند: «هر کدام از شما از خدا بترسد و مرتکب فاحشه مبیّنه نشود و ملازم حصیر خانه خود باشد، همسر من خواهد بود در آخرت.» (طبقات الکبری، ج8 ص167-168)
در توضیح این حدیث باید گفت: عایشه و حفصه، نه تنها از خدا نترسیدند، و مرتکب یک سری اعمال ننگین هم شدند، از جمله این‌که عایشه بر امیرالمومنین حضرت علی (علیه السلام) که امام زمانش بود، خروج کرد و جنگ جمل را به راه انداخت و خون زیادی از مسلمین را به هدر داد. لذا مصداق فاحشه مبینه در این روایت اوست. در قرآن خداوند همسران پیامبر را با این کلمه مورد خطاب قرار می‌دهد و آن‌ها را از عذاب دو برابری برحذر می‌دارد. «يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ...[احزاب/30] ای زنان پیامبر! هر کس از شما عمل زشت آشکاری را انجام دهد...»
در نتیجه طبق این آیه و روایت مذکور، عایشه در آخرت همسر پیامبر نیست و مستوجب عذاب است.

پی‌نوشت:

«انکنّ اتقت الله و لم یات بفاحشه مبیّنه و لزمت ظهر حصیرها فهی زوجتی فی الاخره.» طبقات الکبری، ابن سعد، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج8 ص167-168.
کنزالعمال، متقی هندی، موسسه الرساله، بیروت، لبنان، ج12 ص142-143.