پایگاه جامع فرق، ادیان ومذاهب_ پروفسور حامد الگار[1] در کتاب «وهابیگری» خود نسبت به جایگاه وهابی‌گری در جهان اسلام می‌نویسد: «وهابی‌گری پدیده‌ای به کلی ویژه است و ضروری است آن را مکتب فکری جداگانه و یا حتی فرقه‌ای خاص خود بشناسیم. گاهی دیگران و مخصوصاً ناظران غیرمسلمانی که در جست و جوی توصیفی کوتاه از وهابیان هستند، آنان را سنیانی «افراطی» یا «محافظه‌کار» با صفاتی مانند بیش از اندازه «خشن» یا «سخت‌گیر» توصیف می‌کنند.

با وجود این، نظر سنیان فاضل از قدیم‌ترین زمان، این بوده که وهابیان طبقه‌ای از اهل سنت و جماعت شمرده نمی‌شوند، زیرا تقریباً تمام اعمال، سنت‌ها و باورهایی را که محمد بن عبدالوهاب مردود می‌شمرد، از نظر مسلمانان اهل سنت، اصلی تاریخی بود که در مجموعه عظیمی از آثار خود سعی در حفظ آن داشتند و مورد قبول اکثریت قاطع مسلمانان بود.
درست به همین علت بسیاری از علمای هم زمان با آغاز پیدایش وهابی‌گری، پیروان آن را خارج از مرزهای اهل سنت و جماعت معرفی کردند. اگر اکنون وهابیان را سنی می‌شمارند، به این دلیل است که واژه «سنی» مفهوم کاملا آشفته‌ای گرفته است، که به مشروع شناختن چهار خلیفه اول (که سنیان آنان را خلفای راشدین می‌دانند) محدود نمی‌شود، بلکه تقریباً به معنی «غیرشیعه» است. بنابراین توصیف ما از وهابیان به‌عنوان غیرسنی بیش از هر چیز پالایشی تاریخی است؛ و در حقیقت دارای هدفی کلامی نیست».[2]

پی‌نوشت:

[1]. حامد الگار در سال ۱۹۴۰ میلادی (۱۳۱۹ ه‍.ش) در انگلستان به دنیا آمد. زبان‌های فرانسه و آلمانی را در دوران دبیرستان و پیش از ورود به کالج آموخت. تحصیلات کارشناسی خود را در رشته زبان‌های شرقی (فارسی و عربی) در دانشگاه ترینیتی کمبریج به پایان برد و سپس در سال ۱۳۴۰ با دریافت بورس تحصیلی عازم ایران و دانشگاه تهران شد، تا تحصیلات مقطع دکتری خود را در این دانشگاه بگذراند. ورود وی به دانشگاه تهران با تظاهرات دانشجویان انقلابی علیه حکومت پهلوی مصادف شد. در پی این حوادث وی از تحصیل در دانشگاه تهران صرف نظر کرد و یک سال را به گردش و مسافرت به نقاط مختلف ایران گذراند و به گفته خودش هیچ جای مهمی در ایران باقی نماند، که به آن‌جا سر نزند؛ الگار برای طی دوره دکترا به دانشگاه کمبریج بازگشت و پایان نامه‌اش را با موضوع نقش سیاسی علمای شیعه در قرن نوزدهم میلادی نوشت.
وی در سخنانی شیعه شدن را نتیجه آشنایی با شرایط اجتماعی ایران در آستانه انقلاب اسلامی و نقش روحانیت شیعه به‌خصوص امام خمینی در آن وقایع و نیز مطالعه کتاب مبانی اعتقادات در اسلام نوشته سید مجتبی موسوی لاری و گفتگو با نویسنده این کتاب می‌داند.
تاثیرات شیعه شدن حامد الگار به گونه‌ای بود، که عده‌ای از دانشجویان و استادان دانشگاه نیز شیعه شدند و این شیعه شدن تا حدی بود، که الگار در نامه‌ای به موسوی لاری نوشت: «هفته‌ای نمی‌گذرد، جز این‌که از ایالات متحده آمریکا به من خبر می‌دهند، عده‌ای از روشن‌فکران با مطالعه کتاب به مذهب تشیع علاقه‌مند شده و بدان گرویده‌اند.»
شیعه شدن پروفسور حامد الگار
[2]. حامد الگار، وهابیگری، مترجم: احمد نمایی، موسسه چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی، 1387ش، ص14، «جایگاه وهابیگری»