پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ قرآن کریم کتاب آسمانی مسلمانان و معجزه‌ی جاوید پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) دربرگیرنده‌ی مجموعه‌ای از حقایق ناب است که نظیر آن را در هیچ کتابی نمی‌توان یافت. همین اتقان و قوت این کتاب سبب شده است که دشمنان اسلام و مسلمانان سعی کنند در حقانیت آن ایجاد شبهه کرده و بر حجیت آن خدشه وارد کنند. یکی از موارد ایراد دشمنان اسلام به خصوص مسیحیان علیه قرآن، مربوط به بحث الوهیت مریم (سلام‌الله علیها) است.
قرآن کریم در بخشی از آیات خود که به توبیخ تحریفات مسیحیان می‌پردازد به این نکته اشاره‌کرده است که انحراف مسیحیت به جایی رسیده بود که برای مریم مادر عیسی مسیح نیز مقام الوهیت قائل بوده‌اند. خداوند در قرآن کریم به این مورد چنین اشاره‌کرده است: «وَ إِذْ قالَ اللَّهُ يا عيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَ أَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُوني‏ وَ أُمِّيَ إِلهَيْنِ مِنْ دُونِ اللَّه... [مائده/116] و آنگاه كه خدا گويد: اى عيسىِ مريم، آيا تو مردم را گفتى كه من و مادرم را دو خداى ديگر سواى خداى عالم اختيار كنيد؟...»
مسیحیان جهت ضربه زدن به حقانیت، اتقان علمی و اعجاز قرآن، قائل بودن مسیحیان به الوهیت مریم را منکر شده‌اند. آنان ادعا کرده‌اند که هیچ‌یک از فرقه‌ها و مذاهب متعدد مسیحیت تاکنون قائل به الوهیت مریم نشده و نسبتی که قرآن و مسلمانان به مسیح و مسیحیان داده‌اند، ناروا و غیر صادق است؛ اما به‌راستی حقیقت واقع چیست؟ آیا خللی در قرآن وجود دارد یا اینکه مسیحیان در این مورد نیز همانند موارد متعدد به تحریف واقعیت دست زده‌اند؟
حقیقت امر این است که مسیحیان این بار نیز مانند نیاکان خود که بسیاری از معارف ناب عیسوی را تحریف کرده و از مسیحیت جز نام آن چیزی باقی نگذاشته‌اند در این مورد نیز واقعیت امر را منکر شده‌اند. حقیقت این است همان‌گونه که قرآن به آن تصریح کرده است دانشمندان مسیحی نیز به پرستش حقیقی مریم (سلام‌الله علیها) تصریح کرده‌اند. در کتاب السواعی از کتاب‌های روم ارتدوکس که در دیر موسوم به دیر بلمند موجود است، کاتولیک‌ها به الوهیت مریم اذعان داشته و عبادت و پرستش وی را افتخار خود می‌دانستند. [1]
علاوه بر این مورد، کشیش «لویس شیخو» در مقاله‌ای در مجله المشرق چنین می‌گوید: «إِنَّ تَعَبُّدَ الْكَنِيسَةِ الْأَرْمَنِيَّةِ لِلْبَتُولِ الطَّاهِرَةِ أُمِّ اللهِ لَأَمْرٌ مَشْهُورٌ «وَقَوْلُهُ» قَدِ امْتَازَتِ الْكَنِيسَةُ الْقِبْطِيَّةُ بِعِبَادَتِهَا لِلْبَتُولِ الْمَغْبُوطَةِ أُمِّ اللهِ. عبادت مریم (سلام‌الله علیها) بتول طاهره و مادر خدا، در كلیسای ارامنه شرق مشهور است» و نیز می‌گفت: «كلیساهای قبطیه نیز با عبادت مریم (سلام‌الله علیها) مادر خدا، متمایز می‌گردند.»[2]
بی‌شک وجدان مسیحیان، قول قرآن کریم را تصدیق کرده و به صحت آن اذعان دارد؛ اما بر فرض انکار ظاهری آن باید گفت که اگرچه ممکن است با جستجو در منابع مسیحیت شواهد دیگری بر پرستش مریم در مسیحیت پیدا کرد اما به هر حال همین دو مورد نیز ادعای آنان را که هیچ فرقه‌ای از مسیحیت تاکنون قائل به الوهیت مریم نشده‌اند را زیر سؤال می‌برد.

پی‌نوشت:
[1]. ر.ك: محمد رشید رضا، تفسیر القرآن الكریم؛ الشهیر بتفسیر المنار، ج 7، ص 263.
[2]. محمد رشید رضا، همان، ص 263-264 به نقل از المشرق، ش 9، سال هفتم چاپ این مجله.