پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ قرآن كريم در آيات زيادی، به‌روشنی با عقيده تثليث (سه خدايی) مسيحيت مخالفت كرده است، مثلاً: «يا أَهْلَ الْكِتابِ لا تَغْلُوا في‏ دينِكُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسيحُ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ كَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى‏ مَرْيَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انْتَهُوا خَيْراً لَكُمْ إِنَّمَا اللَّهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ كَفى‏ بِاللَّهِ وَكيلا [نساء/ 171]؛ اى اهل كتاب، در دين خود غلو نكنيد؛ و درباره خدا، غير از حق نگوييد. مسيح عيسى بن مريم فقط فرستاده خدا و كلمه (و مخلوق) اوست، كه او را به مريم القا نمود و روحى از طرف او بود؛ بنابراین، به خدا و پيامبران او، ايمان بياوريد؛ و نگوييد: (خداوند) سه‏‌گانه است. (از اين سخن) خوددارى كنيد كه براى شما بهتر است. خدا، تنها معبود يگانه است او منزه است كه فرزندى داشته باشد.» همچنين در چند جای ديگر نيز، اين خرافه را رد می‌کند. [1]
برخی از نویسندگان مسیحی معتقدند که آیات فوق، تثلیث را رد نمی‌کند، بلکه سه خدایی را رد می‌کند، توماس میشل می‌نویسد: «قرآن سه خدایی را رد می‌کند، نه تثلیث را که عقیده برخی از مشرکان حجاز بوده است. آنان بخشی از مسیحیت را پذیرفته و تحریف کرده‌اند.»[2]
اما در آیات فوق شواهدی است که ثابت می‌کند مقصود قرآن همان تثلیث رایج مسیحی است. در آیه 171 سوره نساء ابتدا خداوند اهل کتاب را از غلو و زیاده‌روی، بازمی‌دارد، سپس می‌فرماید: خدا منزه است از این‌که پسری داشته باشد. این در حالی است که شخصیت دوم تثلیث، پسر است. پس ازنظر قرآن، مسیح انسانی صرف است و این با تثلیث رایج مسیحی سازگاری ندارد. از نگاه قرآن حضرت عیسی (عليه‌السلام) شخصیتی است که دو امتیاز مهم دارد: یکی مقام رسالت و دیگری تولد معجزه‌آسای او با کلمه تکوینی خداوند. کلمه‌الله بودن عیسی (عليه‌السلام) به این معناست که بااراده خاص خداوند و از راهی غیرطبیعی ایجادشده است. در امتیاز اول تمام رسولان خداوند با وی شریک‌اند و در امتیاز دوم به آدم ابوالبشر شباهت دارد: «إِنَّ مَثَلَ عيسى‏ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ خَلَقَهُ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ قالَ لَهُ كُنْ فَيَكُون [آل عمران/ 59]؛ مثل عیسی نزد خدا هم چون مثل آدم است که او را از خاک آفرید، پس بدو گفت: باش. پس وجود یافت.»

پی‌نوشت‌:
[1]. ر.ک: سوره مائده/ 73 و 75 و سوره توبه/ 30.
[2]. دايرة‌المعارف طهور، به نقل از: كلام مسيحى، توماس ميشل، ترجمه توفیقی، مرکز مطالعات و تحقيقات اديان قم، 1377، ص 79.