پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ دوستی و محبت اهل‌بیت پیامبر(علیهم السلام) از مهم‌ترین خواسته‌ها و دستورات خداوند است به گونه‌ای که مسلمین در روز قیامت درباره آن بازخواست می‌شوند. در این خصوص روایات فراوانی در منابع روایی و تفسیری فریقین وجود دارد که نشان از اهمیت این امر است.
درباره محبت اهل‌بیت (علیهم السلام) روایات فراوانی نیز وجود دارد. این روایات را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
الف) برخی از روایات بیانگر این مطلب هستند که محبت اهل‌بیت (علیهم السلام) جزو چهار امر مهمی هستند که در روز قیامت از آن پرسیده می‌شود.
1) هیثمی روایتی را از ابن‌عباس نقل کرده است که پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده است: «لا تَزوُل قَدَمَا عبدٍ يومَ القيامةِ حَتى يَسألُ عَن أربَعَ عَن عُمرِه فيما أفناهُ وَعَن جَسَده فيما أبلاهُ وَعَن مالِهِ فيما أنفَقَه وَمِن أينَ اكتَسَبَه وَعَن حُبُّنا أهلَ البَيت.[1] در روز قیامت از بنده از چهار چیز سوال می شود، ازعمرش که در چه چیزی گذراند و از جسمش که در چه راهی گذراند و از مالش که از چه راهی به‌دست آورد و در چه راهی خرج کرد و از محبت ما اهل بیت»
2)  طبرانی در کتاب‌های معجم الاوسط و معجم الکبیر این روایت را با زیاده‌ای، از ابابرزه نقل کرده است: «قال رسول الله صلى الله عليه و سلم لا تَزوُل قَدَمَا عبدٍ يومَ القيامةِ حَتى يَسألُ عَن أربَعَ عَن عُمرِه فيما أفناهُ وَعَن جَسَده فيما أبلاهُ وَعَن مالِهِ فيما أنفَقَه وَمِن أينَ اكتَسَبَه وَعَن حُبُّنا أهلَ البَيت. قيلَ يا رَسوُلَ الله فما عَلامَةُ حُبِّكُم؟ فَضَرَبَ بِيَدِهِ عَلى مِنكَب علي رضي الله عنه.[2] در روز قیامت از بنده از چهار چیز سوال می شود، ازعمرش که در چه چیزی گذراند و از جسمش که در چه راهی گذراند و از مالش که از چه راهی به دست آورد و در چه راهی انفاق کرد و از محبت ما اهل بیت. سپس از حضرت سوال شد که علامت محبت شما اهل‌بیت چیست؟ پس رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) با دستان مبارکش به حضرت علی (علیه السلام) اشاره کردند و بر کتف امیرالمومنین زدند.»
ب) دسته‌ای دیگر از روایات، حب اهل‌بیت (علیهم السلام) را مایه نجات ازآتش جهنم و بغض آن‌ها را مسبب ورود در جهنم می‌داند.
حاکم حسکانی روایتی را از ابوعبدالله جدلی به نقل از حضرت علی (علیه السلام) نقل می‌کند: «أبوعبدالله الجدلی عن علی قال: قال لي: يا أباعَبدالله ألا أُخبِرُكَ بِالحَسَنَةِ التی مَن جاءَ بها أَمِنَ مِن فَزَعِ يَومِ القيامَة؟ هیَ حُبُّنا أهل‌َالبَيت، ألا أُخبِرُكَ بالسَّيئةِ التي مَن جاءَ بِها أكَبَّه الله عَلى وَجهِه فی نارِ جَهَنَّم؟ هیَ بُغضُنا أهل‌البيت. ثُمَّ تَلا أميرَالمؤمِنين: وَمَن جاءَ بالسيئة فَكُبَّت وُجُوهُهُم فی النّار.[3] حضرت علی (علیه السلام) فرمود: ای اباعبدالله آیا تو را خبر دهم از عمل نیکی که باعث نجاتت از گرفتاری روز قیامت شود؟ آن عمل محبت ما اهل‌بیت است. آیا  تو را خبر دهم از عمل بدی که هر کس آن را انجام دهد با صورت به آتش جهنم افکنده می‌شود؟ آن کینه نسبت به ما اهل‌بیت است. و سپس حضرت آیه «وَمَن جاءَ بالسيئة فَكُبَّت وُجُوهُهُم فی النّار.[نمل/90]و هر کس کار زشت بیاورد ، پس آنها به صورت در آتش خواهند افتاد.» را تلاوت فرمود.»
ج) دسته سوم روایات، بیانگر این موضوع هستند که بدترین گروه از مسلمانان مخالفین اهل‌بیت (عليهم السلام) هستند.
خطیب بغدادی در کتابش روایتی را از حضرت علی (عليه السلام) آورده است: «عَن عَلی قال: تَفتَرقُ هذهِ الأُمَّة عَلى بَضع وَسَبعين فِرقَة، شَرُّهُم قوُم يَنتَحِلوُنَ حُبُّنا أهل‌البيت، وَيُخالِفوُنَ أَعمالُنا.[4] امت اسلام بر هفتاد و اندی گروه تقسیم می‌شوند که بدترین آن‌ها گروهی هستند که محبت ما اهل‌بیت را ندیده بگیرند و با اعمال ما مخالفت کنند.»
ابن عساکر نیز این روایت را در کتابش نقل کرده است.[5]
در خصوص محبت اهل‌بیت (علیهم السلام) روایات بسیار است، به گونه‌ای که شهرتش قابل انکار نیست و به حد تواتر رسیده است. حال سوالی که مطرح می‌شود این است که با وجود روایات بسیاری که دراین خصوص آمده است، آیا حرمت آن‌ها حفظ شده است؟ آیا مظلومیت حضرات و غصب شدن حقوق آن‌ها مصداق بارز ستم بر آنان نیست؟ آیا هجوم به خانه حضرت زهرا (علیها سلام) و بستن دستان مبارک حضرت علی (علیه السلام) و خانه‌نشین کردن ایشان و فاجعه جانسوز کربلا همان مزد رسالت پیامبر است که خداوند آیه‌ای را در قرآن در این خصوص نازل کرده است و فرمود: «قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى.[شوری/23] بگو به ازای رسالتم از شما پاداشی نمی‌خواهم، مگر دوستی خویشاوندانم».

پی‌نوشت:

[1]. مجمع الزوائد و منبع الفوائد، نورالدین هیثمی، دارالکتب العلمیة، بیروت ج10، ص346
[2]. المعجم الاوسط، طبرانی، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج6، ص156
الکشف و البیان(تفسیر ثعلبی)،ابواسحاق احمد ثعلبی، داراحیاءالتراث العربی، بیروت: ج10، ص208
[3]. شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، حاکم حسکانی، موسسة اعلمی للمطبوعات: ج1، ص552
[4]. تاريخ بغداد او مدینة السلام، خطيب بغدادی، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج 13، ص 105، ح7091
[5]. تاريخ مدينة دمشق، ابن‌عساكر، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج 58، ص 95

نویسنده: محمد یاسر بیانی