پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پوشیده نیست که هدف استکبار و نظام سلطه، سیطره بر تمام جهان و استثمار ملّت‌هاست. لذا همواره می‌کوشد با غارت منابع و ذخایر کشورها و تضعیف اقتصاد آنان، سیطره‌ی خود را بر جهان حفظ کند. سلطه‌گران جهانی برای حفظ رابطه‌ی سلطه‌‏پذیری دیگر جوامع، همواره درتلاش‌اند هر گونه مقاومت را در برابر امواج افزون طلبی‌های خود، از میان بردارند.[۱]
استعمارگران با استفاده از ترفند مذهب‌سازی و با هدف شکستن کیان و اقتدار مذهبی و ایجاد فرصت برای پراکنده کردن اجزای کشورهای اسلامی در اوایل قرن نوزدهم میلادی، در ایران، علمای دین و غیرت مذهبی مردم را مانع منافع خود می‌دیدند و احساس می‌کردند که اقتدار ملّت از ناحیه‌ی مذهب شیعه است، لذا برای از بین بردن این اقتدار و مقاومت، از راه مذهب و تفرقه وارد شدند و فرقه‌ی بابیت و بهائیت را در ایران، پی‌ریزی و تقویت نمودند.
قرآن کریم در قضیه‌ی سلطه‌گری فرعون بر قوم بنی‌اسرائیل می‌فرماید: «إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِي الأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِّنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءهُمْ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ [قصص/4] فرعون در زمین برتری‌جویی کرد و اهل آن را به گروه‌های مختلفی تقسیم نمود؛ گروهی را به ضعف و ناتوانی می‌کشاند، پسرانشان را سر می‌برید و زنانشان را (برای کنیزی و خدمت) زنده نگه می‌داشت».
با مشاهده‌ی واکنش بهائیت نسبت به سلطه‌پذیری و نداشتن تعصب وطنی، بیشتر به ساختگی بودن بهائیت (به دست استعمار) پی می‌بریم. عبدالبهاء، دومین رهبر بهائیان، چنین گفته است: «حضرت بهاءالله ما را از هر تعصّبی نجات داد. تعصّبات است که عالم را خراب کرده، هر عداوت و نزاعی و هر کدورت و ابتلائی که در عالم واقع شده يا از تعصّب دينی بوده يا از تعصّب وطنی يا از تعصّب جنسی يا تعصّب سياسی. تعصّب، مذموم و مضرّ است، هر نوع باشد. وقتي‌که امر تعصّبات از عالم دور شود، آن‌وقت عالم انسانی نجات يابد. ما برای اين مقصد عزيز مي‌کوشيم».[2]
در قرون اخیر نیز دلایل عینی و شواهد روشن تاریخ، نشان از آن دارد که استکبار جهانی دائماً کوشیده و می‌کوشد که با انواع نیرنگ‌ها و ترفندها، بر ممالک اسلامی تسلط یابد و منابع و ذخایر غنی اقتصادی آن‌ها را به تاراج ببرد. امام‌خمینی (رحمة‌ الله علیه) در این‌باره می‌فرماید: «این‌ها (استعمارگران) می‌خواهند مخازن ما را ببرند، همه چیز ما را می‌خواهند از بین ببرند، استفاده کنند و ما را به حالت عقب‌مانده و بیچاره نگه دارند. خوب چه کنند؟ مطالعه کرده‌اند به این نتیجه رسیده‌اند که باید این‌ها را از هم جدا کرد».[3]
آنان در تحلیل‌های خود به این نتیجه رسیدند که تا وقتی در میان مسلمانان انسجام و همبستگی وجود دارد، نمی‌توان بر آن‌ها تسلط یافت و نیز دریافتند که عامل مهم این انسجام و اتحاد، عنصر دین است. از این‌رو تصمیم گرفتند از راه مذهب‌سازی این انسجام و اتحاد را متلاشی سازند؛ بهائیت نیز حاصل این توطئه است.

پی‌نوشت:

[۱]. حسن قدوسی‏ زاده، نکته‏های ناب، گزیده بیانات رهبر فرزانه انقلاب در جمع دانشجویان و دانشگاهیان، نشر معارف، ۱۳۸۴، ص ۶۲.
[2]. اشراق خاوری، پیام ملکوت، ص 99.
[3]. امام خمینی، صحیفه نور، مؤسسه‌ی تنظیم و نشر آثار امام خمینی، اول، 1378 ش، ج 2، ص 352.